ท่านผู้อ่านที่ติดตามคอลัมน์ "คมเลนส์ส่องพระ" เป็นประจำ คงจะคุ้นตากับชื่อของ นพ.พัฒนพงศ์ เส็งพานิช มาบ้างแล้วอย่างแน่นอน โดยเฉพาะในช่วง ๓-๔ เดือนที่ผ่านมานี้ เพราะมีภาพพระเครื่องยอดนิยมหลายองค์ที่ นพ.พัฒนพงศ์ กรุณาส่งภาพมาให้ลงพิมพ์เผยแพร่เป็นวิทยาทาน ที่โดดเด่นเป็นพิเศษ คือ พระหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน จ.พิจิตร ทั้ง ๔ พิมพ์ ที่สวยสมบูรณ์คมชัดมาก และ พระร่วงหลังรางปืน กรุสวรรคโลก จ.สุโขทัย สนิมแดง องค์สวยคมชัดที่สุดของเมืองไทย ที่ปรากฏเป็นภาพอยู่ในแสตมป์ไทย ชุดพระเบญจภาคีพระเนื้อชินยอดนิยม นอกจากนี้ยังมีพระยอดนิยมอื่นๆ อีกหลายองค์ ที่ล้วนเป็นพระแท้สวยดูง่าย และคมชัดทุกองค์ นพ.พัฒนพงศ์ เส็งพานิช (พ.บ., ว.ว.กุมารเวชศาสตร์) แพทย์ผู้เชี่ยวชาญสาขากุมารเวชกรรม เป็นอาจารย์แพทย์ ทำหน้าที่ตรวจรักษาผู้ป่วยเด็ก และสอนลูกศิษย์นักศึกษาแพทย์ ประจำ โรงพยาบาลศูนย์ภาคเหนือ จ.ลำปาง ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๓๖ จนถึงปัจจุบัน

คุณหมอพัฒนพงศ์ กล่าวอย่างถ่อมตนว่า เป็นเด็กภูธรอย่างแท้จริง เพราะเกิดที่ อ.บางมูลนาก อันเป็นอำเภอเล็กๆ ของ จ.พิจิตร เรียนหนังสือตั้งแต่ชั้นอนุบาลจนถึงชั้นประถมศึกษาตอนปลาย ที่ จ.พิจิตร จากนั้นเข้าเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ภาพแห่งความเป็น ช้างเผือกจากป่าแดนไกล ปรากฏเป็นรัศมีขึ้นมาทันที เมื่อ ด.ช.พัฒพงศ์ เส็งพานิช สอบคัดเลือกเข้าโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย (เชิงสะพานพุทธ) ได้เพียงคนเดียวของ จ.พิจิตร จากนั้นเรียนจนจบชั้นมัธยมปลาย ด้วยคะแนนดีเด่นมาโดยตลอด และเมื่อต้องสอบเอนทรานซ์เข้าศึกษาในระดับมหาวิทยาลัย ปรากฏว่า ชื่อของ พัฒนพงศ์ เส็งพานิช สามารถสอบเข้าศึกษาต่อได้ที่คณะแพทยศาสตร์รามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล โดยได้คะแนนสอบยอดเยี่ยมเป็นที่ ๑ ของคณะนี้ นับเป็นความภาคภูมิใจและปลาบปลื้มใจอย่างมากสำหรับคุณพ่อคุณแม่ และญาติพี่น้องทุกคน เพราะเป็นเกียรติประวัติอันสูงส่งของวงศ์ตระกูลอย่างมาก เมื่อเรียนจบคณะแพทยศาสตร์แล้ว ด้วยโชคชะตาที่ลิขิตไว้แล้ว ได้กำหนดให้ นายแพทย์หนุ่ม มาปฏิบัติงานที่ จ.ลำปาง นับตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๒๙ จนถึงทุกวันนี้ โดยไม่ได้ย้ายไปที่ไหนเลย ลงหลักปักฐานเป็น คนลำปาง ไปโดยปริยาย และที่สำคัญคือ คุณหมอพัฒนพงศ์ เป็น "หมอเด็ก" ที่ชาวลำปางให้ความเคารพรักนับถือมาก  เพราะนอกจากเป็นหมอที่วินิจฉัยโรคได้อย่างแม่นยำแล้ว ยังใจดีอีกด้วย เด็กบางคนกลัวหมอมาก ไม่อยากเข้าใกล้ พอคุณหมอพัฒนพงศ์พูดด้วยสองสามคำก็ยินยอมให้ตรวจแต่โดยดี จนเป็นที่กล่าวขานของชาวลำปางอย่างกว้างขวางว่า คุณหมอพัฒนพงศ์มีจิตวิทยาในการเข้าใจตัวเด็กได้อย่างดียิ่ง

พระหูยาน กรุวัดปืน จ.ลพบุรี เนื้อชินเงิน ของ นพ.พัฒนพงศ์ เส็งพานิช

เรื่องของความสนใจในการสะสมพระเครื่อง คุณหมอพัฒนพงศ์ บอกว่า "ซึมซับมาตั้งแต่เด็กๆ สมัยนั้นคุณพ่อซึ่งทำงานเป็นผู้จัดการธนาคารออมสิน พอถึงวันอาทิตย์ซึ่งเป็นวันหยุดของท่าน ก็มักจะพาผมไปหาชาวบ้าน ไม่ว่าจะเป็นที่ อ.บางมูลนาก อ.โพทะเล อ.โพธิ์ประทับช้าง หรือตามหมู่บ้านไหนก็ตาม ที่ทราบว่ามีใครบ้างที่มีพระหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน อยู่ในมือก็จะไปหาไปพบพูดคุยกันเพื่อจะขอเช่าบูชาพระหลวงพ่อเงินที่เขามี อยู่ บางครั้งต้องเจรจากันนานเป็นวัน ตั้งแต่เช้าจนมืดค่ำก็มี หมดบุหรี่เป็นซองๆ พูดจนเสียงแหบแห้ง ก็ยังไม่สามารถขอแบ่งพระหลวงพ่อเงินจากชาวบ้านได้ เป็นภาพที่ฝังใจผมมาก พร้อมกับความฉงนสนเท่ห์ใจว่า ทำไมชาวบ้านที่มีฐานะยากจน มีบ้านหลังเล็กๆ หลังคามุงสังกะสี ข้าวของเครื่องใช้ในบ้านแทบจะไม่มีอะไรเลย แต่กลับหวงแหนเหรียญรูปสามเหลี่ยมเล็กๆ เป็นอย่างยิ่ง ทั้งๆ ที่มีเงินสดก้อนใหญ่กองอยู่ตรงหน้า ที่เขาสามารถนำไปใช้จ่ายได้อย่างสบายๆ ชีวิตที่เป็นอยู่ก็ย่อมดีขึ้นด้วย แต่เขากลับปฏิเสธที่จะรับเงินก้อนนี้ พอใจและเต็มใจที่จะเก็บรักษาเหรียญรูปสามเหลี่ยมที่เรียกกันว่า เหรียญหลวงพ่อเงิน พิมพ์จอบเล็ก เอาไว้ติดตัวต่อไป" ภาพที่พบเห็นนี้ คุณหมอพัฒนพงศ์ บอกว่า ความรู้สึกตอนนั้น จึงเชื่ออย่างสนิทใจเลยว่า เหรียญหลวงพ่อเงิน อันนี้จะต้องมีคุณค่าทั้งในด้านความศักดิ์สิทธิ์ คุณค่าทางจิจใจ และคุณค่าในด้านทรัพย์สินเงินทองอย่างสูงส่ง และจากการเป็นคนในพื้นที่ จ.พิจิตร มาโดยกำเนิด จึงมักจะได้ยินข่าวการเข่นฆ่ากันด้วยปืนผาหน้าไม้ของบรรดากำนันผู้ใหญ่บ้าน และชาวบ้านทั่วๆ ไป อยู่เป็นประจำ จนเกิดเป็นเรื่องอิทธิปาฏิหาริย์เสมอๆ เพราะผู้ที่แคล้วคลาดรอดชีวิตมาได้ ทั้งผู้ที่ถูกยิงแต่ไม่เข้า และผู้ที่ถูกยิงเข้าแต่ไม่ตาย ล้วนแต่เป็นผู้ที่แขวนพระหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ติดตัวอยู่เสมอ

โดยเฉพาะเรื่องที่โจษขานกันมากในเมืองพิจิตรสมัยหนึ่ง ก็คือ กรณีผู้ใหญ่ประเสริฐ ภรรยา และลูกบ้าน ถูกคนร้ายลอบยิงด้วยปืน เอ็ม ๑๖ ที่รัวกระสุนออกมาดังห่าฝน ปรากฏว่า กระสุนปืน เอ็ม ๑๖ ไม่ระคายผิวหนังเลย มีแค่รูพรุนของเสื้อกางเกงเท่านั้น ทุกคนรอดตายราวปาฏิหาริย์อย่างเหลือเชื่อ  แม้ว่าเหตุการณ์ครั้งเกิดขึ้นมาเมื่อประมาณ ๔๐ ปีมาแล้ว แต่ทุกอย่างยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำของผู้คนในพื้นที่มาจนถึงทุกวันนี้ ...จึงไม่น่าสงสัยว่า ทำไมถึงมีผู้ศรัทธาเลื่อมใสในองค์พระหลวงพ่อเงินอย่างกว้างขวาง จนทำให้ราคาเช่าหาแพงขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นพระหลักแสนหลักล้านในทุกวันนี้ จากการที่ได้พบเห็นความศรัทธาเลื่อมใสในองค์พระหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ทั้งของคุณพ่อ และคุณปู่ ที่เป็นนักสะสมพระเครื่องมาเก่าก่อน นับเป็นการจุดประกายความศรัทธาสนใจในเรื่องพระเครื่องให้กับคุณหมอพัฒนพงศ์ ตั้งแต่สมัยนั้นมาโดยไม่รู้ตัว

เริ่มจากความสนใจในสิ่งที่ใกล้ตัวก่อน ก็คือ คุณพ่อ ซึ่งนับเป็น ครูคนแรก ในชีวิตที่ชักจูงเข้าสู่วงการพระ คุณพ่อเป็นผู้ให้คำแนะนำและสอนวิธีดูพระ ทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม ด้วยความรักและผูกพันในฐานะพ่อ-ลูก ที่มีต่อกันอย่างใกล้ชิด ทำให้คุณหมอพัฒนพงศ์ได้รับความรู้ต่างๆ ในเรื่องของพระเครื่อง และวิธีดูพระที่ถูกต้องที่สุด เพราะมีพระองค์จริงๆ ให้ศึกษาอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา และที่เป็นความโชคดีของคุณหมอพัฒนพงศ์ประการสำคัญที่สุด ก็คือ คุณหมอพัฒนพงศ์เป็นลูกคนเดียวในจำนวนลูกสี่คนของคุณพ่อคุณแม่ ที่มีความสนใจในเรื่องพระเครื่องมากที่สุด ในขณะที่พี่น้องคนอื่นๆ ไม่ได้สนใจทางนี้เลย ด้วยเหตุนี้ การอบมรมสั่งสอนวิธีดูพระเครื่อง จึงมีมากกว่าคำว่า "อาจารย์ กับลูกศิษย์" ยามใดก็ตามที่พอมีเวลาว่าง คุณพ่อมักจะเล่าประสบการณ์ที่ผ่านมา ในส่วนที่เกี่ยวกับการอยู่ในแวดวงพระของคุณพ่อ ไม่ว่าจะเป็นความภูมิใจ ความสุข รวมทั้งความเจ็บใจ ความทุกข์ใจเมื่อเช่าพระผิดพลาด ทำให้คุณหมอพัฒนพงศ์ได้รับประสบการณ์และความรู้ที่หาอ่านในตำราไม่ได้ ประโยคหนึ่งที่คุณพ่อมักจะบอกกับคุณหมอพัฒนพงศ์ ก็คือ "ให้เช่าพระด้วยตา อย่าเช่าพระด้วยหู" เพราะการเช่าพระด้วยหู คนที่นำพระมาขายให้เราเช่า เขาจะพูดจาหว่านล้อม ยกแม่น้ำทั้งห้ามาพูด ที่วงการเรียกว่า "เล่านิทาน" ประกอบการขาย จนทำให้คนซื้อเคลิบเคลิ้ม หลงซื้อ พระปลอม เป็น พระแท้ ไปในที่สุด

การเช่าพระด้วยหู ในบางครั้งอาจจะทำให้เราพลาดโอกาสได้พระดีพระแท้ไปก็ได้ คุณหมอพัฒนพงศ์ยกตัวอย่างว่า เราเอาพระที่มีคนเสนอขาย ไปให้คนอื่นดูให้ ถ้าคนนั้นไม่ใช่ผู้รู้จริง บอกว่าพระองค์นั้นไม่ใช่พระแท้ ทั้งๆ ที่เป็นพระแท้ และเราไปเชื่อถือเขา ทำให้เราพลาดโอกาสได้พระองค์นั้นมาครอบครอง พอมารู้ภายหลังว่า พระองค์นั้นเป็นพระแท้ก็สายเกินไปเสียแล้ว ที่จะเรียกโอกาสคืนมา ซึ่งเหตุการณ์ทำนองนี้คุณพ่อได้เล่าประสบการณ์จริงๆ ให้คุณหมอฟังเสมอๆ ทำให้ได้ข้อคิดและความรู้อย่างมากมาย นอกจากนี้คุณพ่อยังบอกคุณหมอพัฒนพงศ์เสมอๆ ว่า "การสะสมพระเครื่องนั้น แท้อย่างเดียวไม่พอ ต้องสวยด้วย"  เพราะ พระสวย เวลาเอาขึ้นมาส่องด้วยแว่นขยายจะทำให้เรามีความสุขใจและภูมิใจ พระสวยยิ่งดูยิ่งซึ้งใจขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นความปีติสุขที่จะประทับอยู่ในหัวใจของเราตลอดเวลา นอกจากนี้ พระสวย นับวันจะหายากขึ้น ในขณะที่มูลค่าจะเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ แม้ว่าตอนเช่ามาอาจจะมีราคาแพงกว่าราคามาตรฐานทั่วๆ ไปก็ตาม พอเวลาผ่านไปนานวันเข้า ก็จะกลายเป็นพระที่มีราคาถูกไปในที่สุด เมื่อถึงตอนนั้น เจ้าของพระก็จะยิ่งภาคภูมิใจมากขึ้นไปด้วย เพราะฉะนั้น เมื่อมีโอกาสได้พบพระที่สวยๆ ให้กล้าตัดสินใจซื้อทันที แม้จะมีราคาแพงก็ตาม หากพลาดโอกาสหลุดลอยไปอยู่ในรังพระใหญ่ๆ แล้ว ย่อมไม่มีทางที่จะได้เช่าได้อีกเลยตลอดชีวิต

ถามว่า...ในชีวิตเคยเช่าพระปลอมไหม ? คุณหมอพัฒนพงศ์ ตอบว่า "แน่นอนที่สุด คนเช่าพระย่อมต้องผ่านการเช่าพระปลอมมาแล้วทั้งนั้น เพราะ...คนที่ไม่ได้ทำอะไรผิด คือ คนที่ไม่ได้ทำอะไรเลย...ในวงการพระ การหลงผิดเช่าถูกพระปลอม ถือเป็นเรื่องธรรมดา ที่ทุกคนต้องโดนมาแล้วทั้งนั้น ใครที่บอกว่าไม่เคยเช่าพระปลอมมาก่อนเลย อาจจะเป็นไปได้ ๒ กรณี คือ ๑.คนผู้นั้นพูดโกหก ๒.ไม่เคยเช่าพระอะไรเลย สำหรับผม ถ้าหากเช่าถูกพระปลอม ถือว่าเป็นบทเรียนในความผิดพลาด จะไม่มานั่งทุกข์ระทม หรือเสียใจอะไรมากนัก แต่ผมจะเก็บเอาเหตการณ์นั้นมาเป็นครู เป็นประสบการณ์ในชีวิต และจะต้องทบทวนถึงสาเหตุแห่งความผิดพลาดนั้น จะได้ไม่หลงผิดอีก จากการวิเคราะห์สาเหตุที่เช่าถูกพระปลอม มีไม่กี่อย่าง พอจะสรุปได้ คือ ๑.ความใจร้อน ๒.ความโลภ ๓.ความอยากได้ของดีในราคาถูก และ ๔.การเช่าพระด้วยหู จากประสบการณ์ที่ผ่านมา เป็นบทเรียนอันล้ำค่า ที่สอนให้ผมมีความรอบคอบสุขุมมากขึ้น ระมัดระวังตัวมากขึ้น ทั้งหมดนี้ทำให้โอกาสผิดพลาดมีน้อยมาก ด้วยเหตุนี้ ในช่วงหลังๆ มานี้ ผมจึงไม่มีปัญหาในเรื่องเหล่านี้เลย"

ข่าวพระเครื่อง0 แล่ม จันท์พิศาโล 0  คมชัดลึก(ยังมีต่อฉบับวันเสาร์ที่ ๒ สิงหาคม ๒๕๕๑)