หลวงปู่ผัน โกวิโท วัดดงแม่ศรีเมือง

" หลวงปู่ผัน โกวิโท" หรือ พระครูนิรุติธรรมสาร เป็นพระเกจิอาจารย์ชื่อดังที่มีเมตตาสูงรูปหนึ่งแห่ง ต.ตาสัง อ.บรรพตพิสัย จ.นครสวรรค์ เมืองประวัติศาสตร์ในยุคทวาราวดี

อันเป็นดินแดนแห่งความศักดิ์สิทธิ์ลึกลับแห่งหนึ่งของภาคเหนือตอนล่าง หรือภาคกลางตอนบน

ทว่า หลวงปู่ผันดั้นด้นจากดินแดนล้านนา สร้างสำนักสงฆ์และบูรณะสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาเป็นวัดแห่งที่ 2 ในเพศบรรพชิตของท่าน คือ วัดดงแม่ศรีเมือง และสร้างตำนานเมตตาบารมีอันลือลั่นจากวัตถุมงคลด้านเมตตา, แคล้วคลาดและรับโชค


ประวัติหลวงปู่ผัน โกวิโท วัดดงแม่ศรีเมือง

อัตโนประวัติ กำเนิดในปีพ.ศ.2471 ต.หนองโอ่ง อ.อู่ทอง จ.สุพรรณบุรี ต่อมาปี 2492 โยมบิดาและมารดาได้อพยพเข้ามาทำไร่ทำนาที่จังหวัดนครสวรรค์ ณ บ้านมาบมะขาม ต.บางตาหงาย อ.บรรพตพิสัย จ.นครสวรรค์

ถัดมาอีก 4 ปี บิดาของท่านเสียชีวิต ส่งผลให้ครอบครัวของหลวงปู่ผันขาดเสาหลัก พ.ศ.2498 จึงตัดสินใจย้ายไปตั้งรกรากใหม่ในพื้นที่จับจองที่อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ โดยเปลี่ยนอาชีพมาเป็นชาวสวนปลูกลิ้นจี่และลำไย

กระทั่งปี 2509 ท่านมีปัญหาด้านสุขภาพ เป็นโรคต่อมน้ำเหลืองรักษาไม่หายขาด ท่านจึงตั้งจิตอธิษฐานขออุปสมบทกับพระครูนิคม เจ้าคณะตำบลอินทขิล และเจ้าอาวาสวัดบ้านปง อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่

ในปีพ.ศ.2512 หลวงปู่ผันท่านตัดสินใจเข้าไปปฏิบัติธรรม ณ วัดบางกว้าง ซึ่งเป็นวัดร้าง (ปัจจุบัน คือ วัดหนองผึ้ง) เขตติดต่อกับค่ายนเรศวร ตชด.33 แม่แตง

ต่อมา หลวงปู่ผันได้บูรณะวัดจากวัดร้างให้กลับขึ้นมาเป็นสำนักสงฆ์และยกระดับจาก การสร้างเสนาสนะที่จำเป็นให้ขึ้นมาเป็นวัด จากนั้นจึงขออนุญาตทางการจัดตั้งเป็นวัดขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ในปีพ.ศ.2522

ตลอดช่วงเวลา 10 ปีแห่งการพัฒนาสำนักสงฆ์ให้กลายเป็นวัด หลวงปู่ผันมีโอกาสเข้าไปฝากตัวเป็นศิษย์ด้านวิปัสสนาธุระกับพระอริยสงฆ์แห่ง ล้านนาอีกรูปหนึ่งคือ หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ ซึ่งเป็นศิษย์ใกล้ชิดครูบาเจ้าศรีวิชัย เทพเจ้าแห่งดินแดนล้านนา

โดยเฉพาะในช่วงปี 2512-2516 หลวงปู่ครูบาธรรมชัยมักจะชักชวนให้หลวงปู่ผันเดินธุดงค์ติดตามท่านไปยังฝั่ง พม่าทุกครั้ง และครั้งหลังสุดที่เดินธุดงค์กับหลวงปู่ครูบาธรรมชัยในปี 2516 ท่านธุดงค์เกือบถึงกรุงย่างกุ้ง

ต่อมาในปี 2522 หลวงปู่ผันจึงออกธุดงค์เข้าไปในพม่าอีกครั้ง และครั้งนี้ท่านสำเร็จวิชาพระธรรมเก้าโกฏิ อันเป็นผลจากการปฏิบัติฌานสมาบัติขั้นสูงสุด ซึ่งประกอบไปด้วยธรรมะด้านมหาเมตตา, แคล้วคลาด ติดตัวกลับมา

โดยเฉพาะวิชาหนุนดวงตามคัมภีร์ของมหายาน ซึ่งเป็นดั่งคำเปรียบเปรยของมรรควิถีอันจะนำไปสู่ความหลุดพ้นในรูปแบบที่แตก ต่างกันที่เรียกว่า อนุตรยาน หรือ ยานอันสูงสุด

นอกจากนี้ หลวงปู่ผันยังมีสหธรรมมิกระดับพระอริยะที่เคยร่วมปฏิบัติธรรมมาด้วยกัน คือ พระสุธรรมยานเถร (ครูบาอินทรจักร) วัดน้ำบ่อหลวง อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่ พี่ชายร่วมสายโลหิตกับพระสุพรหมยานเถร (ครูบาพรหมจักร) วัดพระบาทตากผ้า จ.ลำพูน และพระครูสุนทรคัมภีรญาณ (ครูบาธรรมจักร) วัดดอยน้อย จ.เชียงใหม่

กระทั่งวันหนึ่ง หลวงปู่ครูบาธรรมชัยท่านกล่าวกับหลวงปู่ผัน ว่า "ระวังวัวเขาอ่อนจะขวิดเอานะ" และกาลก็ปรากฏขึ้นเป็นจริง เมื่อมีอุปสรรคเกี่ยวกับสตรีเพศเข้ามารุ่มร่ามใกล้ชิดอยู่เนืองๆ จนหลวงปู่ผันตัดสินใจย้ายวัด เดินธุดงค์กลับมายังจังหวัดนครสวรรค์ในปีพ.ศ.2538

เป้าหมาย คือ ดงแม่นางเมือง ซึ่งเป็นเมืองเก่าแก่สมัยทวาราวดี แต่ ณ วันนั้น ดงแม่นางเมืองยังเป็นเพียงสถานที่ฝึกปฏิบัติธรรมของพระสงฆ์ที่มีเจตนาจะใช้ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้เป็นสถานที่ฝึกจิตภาวนาเท่านั้น

ต่อมา หลวงปู่ผันได้ทำการพัฒนาให้เป็นสำนักสงฆ์และยกระดับขึ้นมาเป็นวัดแห่งที่ 2 ในเพศบรรพชิตภายใต้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ 2000 ปี นามว่า วัดดงแม่ศรีเมือง

หลวงปู่ผันเคยกล่าวว่า ฌานนิมิตของท่านได้เห็นดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้เป็นเมืองลับแล ซึ่งในหน้าประวัติศาสตร์ก็มีบันทึกถึงตำนานเจ้าแม่ศรีเมืองผู้เลอโฉมแห่งดง แม่นางเมืองในยุคทวาราวดีเช่นกัน

พ.ศ.2552 จึงนับเป็นโอกาสดีที่หลวงปู่ผันอธิษฐานจิตปลุกเสกเดี่ยวเหรียญหนุนดวง มังกรคู่หงษ์ และแบบเนื้อผงฝังตะกรุดอุดกริ่งหนึ่งเดียวในโลก เพื่อบูชาติดตัวรองรับกับความผันผวนของเศรษฐกิจโลก

ตามปณิธาน หนุนดวง-รับโชค ของหลวงปู่ผัน พระสุปฏิปันโน ผู้เพียบพร้อมด้วยอนุตรยานแห่งลุ่มน้ำปิง ที่มา...