พระอาจารย์หรีด วัดปาโมกข์

พระอาจารย์หรีด วัดปาโมกข์ หรือ หลวงพ่อหรีด เป็นที่เคารพของลูกศิษย์กันมาก พระเครื่องและวัตถุมงคลที่ท่านสร้างขึ้นแล้วท่านประกอบพิธีล้วนแล้วแต่มีประสบการณ์ให้พบเห็นกันบ่อยๆ

  หลวงพ่อหรีด วัดป่าโมกข์ ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ที่เข้มขลังมากในจังหวัดพังงาและใกล้เคียง หลวงพ่อหรีดท่านเป็นคนตะกั่วป่า ท่านศึกษาวิทยาคมจาก หลวงพ่อนวล วัดไสหร้า สายหลวงพ่อแดง วัดภูเขาหลัก หลวงพ่อท่านมักได้รับนิมนต์ไปพุทธาภิเษกจตุคามรามเทพ และพระเครื่องดังๆอยู่บ่อยๆ เพราะท่านเต็มไปด้วยเมตตาและพลังจิตที่แก่กล้า จนท่าน ดร.ไมตรี บุญสูง เสาหลักแห่งวงการพระเครื่องไทยให้ความเคารพบูชาเป็นอาจารย์ใหญ่ต่อจากหลวงพ่อเปิ่นทีเดียว โดยคุณไมตรีมักจะสร้างพระถวายอยู่บ่อยๆเพื่อให้ท่านแจกและให้บูชาเพื่อร่วมสร้างพระอุโบสถ หลวงพ่อหรีดวัดป่าโมกข์ท่านยังเป็นพระเกจิที่คุณชินพร สุขสถิตย์ ศิษย์เอกแห่งหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่นิมนต์ไปปลุกเสกพระเครื่องที่กองทุนให้อยู่บ่อยๆ จนเป็นที่ยอมรับกันว่าพลังจิตของ หลวงพ่อหรีดเป็นเอกอุและเข้มขลังมากนัก แม้แต่พระเกจิดังๆท่านอื่นๆยังต้องให้ความเคารพนับถือ หลวงพ่อหรีดท่านปลุกเสกเหรียญรุ่นแรกนี้ให้กับ คุณไมตรี บุญสูง ซึ้งตอนนั้นท่านได้สร้างมาถวายให้หลวงพ่อเพื่อจัดหาทุนสร้างวัด บันไดโบสถ์ หลวงพ่อได้กำหนดฤกษ์ยามปลุกเสก โดยนิมนต์พระเกจิมาอีกก็คือ หลวงพ่อนวล วัดไสหร้า หลวงปู่อ่อน วัดลุมพินี (มรณภาพแล้ว ท่านเคยเพ่งพระจนสายสิญจน์ขาดไหม้ด้วยแรงกสิณท่านครับ) หลวงพ่อพริ้ง วัดหลักแก่น (เป็นที่เคารพของเหล่าลูกทัพเรือในละแวกนั้น พระท่านดีทางเหนียว น้ำมนต์ท่านสุดยอดครับ ใครเจ็บไข้ได้ป่วยมาขอหายหมดครับ) หลวงพ่อท่านปลุกเสก โดยมีการบันทึกภาพไว้ ปรากฏว่ากล้องถ่ายไม่ติดครับ ถามที่วัดดูได้ หลังพิธีจึงมีการลองยิง ปรากฏว่า กระสุนด้านไป3-4นัดครับ แรกๆท่านยังไม่มีชื่อเสียงเหรียญนี้จึงแถมๆกันไป ต่อมามีข่าวหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งลงข่าวว่า เด็กวัยรุ่นที่พังงาตีกัน แล้วโดนยิงไม่เข้าจึงโด่งดังและราคาแพงขึ้นมาครับ ต่อมามีประสบการณ์คนในตลาดโดนปล้น แต่มีดฟันไม่เข้าบ้าง รอดจากรถตกเหวที่ป่าตองบ้างครับ จนดังมา กลายเป็นเหรียญที่ทุกคนต่างเก็บเงียบครับ หลังจากที่คุณไมตรีได้สิ้นบุญลง หลวงพ่อหรีดท่านจึงไม่ค่อยสร้างวัตถุมงคลใดๆครับ นอกจากที่ท่านไปนั่งปรกให้เท่านั้น

ประวัติพระอาจารย์หรีด วัดปาโมกข์ หรือ หลวงพ่อหรีด
พระครูบุญญาภินันท์ หรือพระอาจารย์หรีด ซึ่งเป็นบุตรของ นายอนันต์ ณ นคร กับ นาง สุรีย์ ณ นคร ท่านเกิดเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2503 ณ บ้าน อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา เมื่อตอนยังวัยเยาว์ ท่านได้บรรพชาเป็นสามเณร ที่วัดคีรีเขต อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา เมื่ออายุครบ 20 ปี ได้อุปสมบทเมื่อ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2524 ณ วัดศรีนิคม อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา โดยพระครูพิริยพงษ์พิทักษ์ เจ้าคณะอำเภอกะปง เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูโสภณวิริยาภรณ์ เจ้าอาวาสวัดปาโมกข์ เป็นพระกรรมวาจารย์ พระครูอินทรคุณูปถัมป์ วัดอินทภูมิ เป็นพระอนุสาวนาจารย์

ต่อมา"พระอาจารย์หรีด"ได้ศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมจนได้นักธรรมเอกแล้ว ได้เดินทางไปศึกษาด้านสมถวิปัสสนากัมมัฏฐาน ที่ วิเวกอาศรม ในสำนักวัดมหาธาตุฯ กรุงเทพมหานคร โดยมีพระอาสภมหาเถระ เจ้าคุณพระพิมลธรรม พระเทพสิทธิมุนี (โชดก) เป็นพระอาจารย์ด้านวิปัสสนากัมมัฏฐาน หลังจากนั้นได้ธุดงค์วัตรไปอยู่ตามภูเขาเลาเนาไพรทางภาคเหนือ แถบอำเภอจอมทอง อำเภอ ฝาง จำพรรษากับพระอาจารย์บุญช่วย ประมาณ 7 ปี ได้ไปศึกษาเล่าเรียนและเจริญสมาธิภาวนากับ ครูบาธรรมจักรสังวร วัดพระพุทธบาทตากผ้า จ.ลำพูน เป็นต้น ต่อมาพระอาจารย์หรีดได้เดินทางกลับภาคใต้ ไปเล่าเรียนวิชากับ พ่อท่านคลิ้ง จันทสิริ วัดถลุงทองพ่อท่านมุ่ย วัดป่าระกำเหนือ จ.นครศรีธรรมราช ตลอดจนครูบาอาจารย์สายเขาอ้อทั้งบรรพชิตและฆราวาส จากนั้น พระอาจารย์หรีด ได้จำพรรษาอยู่ที่ วัดปาโมกข์ กับพระครูโสภณวิริยาภรณ์ เจ้าอาวาส และเมื่อเจ้าอาวาส มรณภาพลง พระอาจารย์หรีด ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสในลำดับต่อมา ได้ใช้วิชาความรู้สร้างและพัฒนาวัดปาโมกข์ ให้เจริญรุ่งเรืองตลอดมาจนถึงปัจจุบัน จนได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็น พระครูสัญญาบัตรที่ “พระครูบุญญาภินันท์”

พระครูบุญญาภินันท์ หรือ พระอาจารย์หรีด

ประวัติวัดปาโมกข์
วัดปาโมกข์ เป็นวัดที่สร้างขึ้นในสมัยใดนั้น ก็ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดนัก จากการสันนิษฐานมีอายุโดยประมาณมากกว่า 100 ปี ซึ่งในตอนระยะแรกๆ ก็คงมีพระธุดงค์มาแสวงหาความสงบ ปักกลดพักใกล้หมู่บ้าน ซึ่งปัจจุบันเป็นที่ราบ มีคลองสองสายมาบรรจบกัน คือ คลองกะปงกับคลองพู่ ทั้งสองสายไหลไปสู่อำเภอตะกั่วป่า จึงเกิดเป็นปากคลองขึ้น คือ ปากคลองพู่ เป็นที่ตั้งบ้านปากพู่ และเมื่อชาวบ้านนิมนต์พระอยู่ประจำจึงได้ร่วมกันก่อสร้างที่พักสงฆ์ขึ้น เมื่อพ.ศ. 2470 และได้ขึ้นทะเบียนเป็นวัดประเภทสำนักสงฆ์ เมื่อ พ.ศ.2498 วัดนี้มีที่ดินทั้งหมด 50 ไร่ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา พ.ศ. 2513 และในปัจจุบันมี พระครูบุญญาภินันท์ หรือพระอาจารย์หรีด เป็นเจ้าอาวาส ซึ่งท่านก็ได้พัฒนาวัดปาโมกข์ ให้เจริญรุ่งเรืองตลอดมาจนถึงปัจจุบัน
ขอบคุณข้อมูลและรูปจาก www.andaman-amulet.com

-----------------------------------