ความซื่อสัตย์สุจริตและความภักดี เรื่องสั้น เกี่ยวกับความซื่อสัตย์สุจริตและความภักดี แม่ทัพเยอี้ แห่งแคว้นเย่น หลังจากที่ตีเมืองหลวงแคว้นฉีแตกและฆ่าเจ้าผู้ครองแคว้นฉีแล้วก็นำกองทัพบุก ตะลุยต่อไป เขาทราบมาว่าที่เมืองโจวอี้มีขุนนางคนหนึ่งชื่อ หวังจู เป็นที่เคารพนับถือของชาวแคว้นฉีมาก จึงออกคำสั่งให้กองทัพเย่นตั้งค่ายอยู่ห่างจากเมืองโจวอี้ 30 ลี้ ไม่อนุญาตให้โจมตีเมืองโจวอี้ จากนั้นก็ส่งคนไปเชิญหวังจูออกมาประกาศให้ชาวแคว้นฉียอมจำนน

หวังจู กล่าวกับผู้ที่แม่ทัพส่งไปว่า "เราเป็นคนแก่ที่ไม่มีคุณค่าอะไรไม่สามารถช่วยเหลืออะไรพวกท่านได้หรอก" คนที่แม่ทัพเย่นส่งมาข่มขู่เขาว่า "เจ้าแก่ ถ้าหากเจ้าไม่ยอมช่วยเหลือ เราก็จะฆ่าชาวเมืองโจวอี้จนเกลี้ยง." หวังจูกล่าวว่า “ขุนนางซื่อสัตย์ไม่มีการยอมจำนนและไม่กลัวตาย ตอนนี้แคว้นฉีก็ล่มสลายและเจ้าแคว้นฉีก็ตายแล้ว เราก็ไม่อยากอยู่ต่อไปอีก การที่พวกท่านจะมาข่มขู่บังคับเราให้บอกชาวแคว้นฉียอมจำนนนั้น การอยู่อย่างไร้เกียรติสู้ตายอย่างมีเกียรติดีกว่า” พูดจบก็วิ่งไปหลังบ้านผูกคอตายที่ต้นไม้ใหญ่ นิทานเรื่องสั้น นิทานคุณธรรม