" พระครูพิทักษ์ประทุมเขต" อดีตเจ้าอาวาสวัดตระคลอง (วัดบ้านโคกไร่) และอดีตเจ้าคณะตำบลงัวบา อ.วาปีปทุม จ.มหาสารคาม เป็นพระนักปฏิบัติที่มีความเคร่งครัดในพระธรรมวินัยอย่างสูง สืบทอดปฏิปทาและวิทยาคมจากพระครูสุนทรสาธุกิจ หรือหลวงปู่ซุน วัดบ้านเสือโก้ก อ.วาปีปทุม จ.มหาสารคาม บูรพาจารย์รุ่นเก่ารูปหนึ่งของภาคอีสาน

อัตโนประวัติ มีนามเดิมว่า สุดใจ แสนโง เกิดในปี พ.ศ.2447 ณ บ้านหนองแวงต้อน อ.วาปีปทุม จ.มหาสารคาม เป็นบุตรของพ่อศรีสมบัติ-แม่ทุม แสนโง ครอบครัวประกอบอาชีพทำไร่ทำนา

ด้วยฐานะทางบ้านค่อนข้างจะยากจน หลังจบการศึกษาระดับประถมศึกษาจากโรงเรียนในหมู่บ้านแล้ว ได้ออกมาทำงานช่วยครอบครัวทำไร่ทำนา จนอายุย่าง 15 ปี โยมบิดา-มารดา ได้นำไปบรรพชาที่วัดในหมู่บ้าน

เมื่ออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ ได้เข้าพิธีอุปสมบท ณ วัดบ้านหนองแวงต้อน ต.งัวบา อ.วาปีปทุม จ.มหาสารคาม โดยมีพระครูสุนทรสาธุกิจ หรือหลวงปู่ซุน เจ้าอาวาสวัดบ้านเสือโก้ก เป็นพระอุปัชฌาย์

ภายหลังอุปสมบท ได้อยู่จำพรรษาที่วัดบ้านเกิด ทุกวันท่านจะเดินเท้าเข้าไปศึกษาพระปริยัติธรรมที่สำนักเรียนวัดโสมนัสฯ ในเขตอำเภอวาปีปทุม ซึ่งเป็นสำนักเรียนใหญ่มีชื่อเสียงโด่งดังมากในสมัยนั้น ด้วยความขยันขันแข็งมุมานะจึงสอบได้นักธรรมชั้นเอกและจบมูลกัจจายน์

นอกจากนี้ ท่านยังให้ความสนใจด้านวิทยาคม จึงเดินทางไปเรียนวิทยาคมกับหลวงปู่ซุน รวมทั้งได้เรียนการอ่านเขียนอักษรลาว ขอมและไทยน้อย ต่อมา วัดตระคลอง หรือวัดบ้านโคกไร่ ตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดว่างลง คณะสงฆ์จึงได้แต่งตั้งให้ท่านดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส ท่านได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจพัฒนาวัดในทุกด้านอย่างเต็มความสามารถ โดยเฉพาะการศึกษา ท่านให้ความสำคัญมาก เพราะผู้บวชเรียนส่วนใหญ่ล้วนมาจากครอบครัวที่ยากจน รวมทั้งสำนักเรียนใหญ่อยู่ไกลถึงในตัวอำเภอวาปีปทุม

ท่านจึงเปิดสำนักเรียนขึ้นและให้ความอุปถัมภ์จัดหาอุปกรณ์การเรียนการสอน ต่างๆ ให้กับสำนักเรียนวัดบ้านโคกไร่ อีกทั้งให้ทุนการศึกษากับพระภิกษุ-สามเณรที่เรียนดีทุกปี ตำแหน่งงานด้านปกครอง พระครูพิทักษ์ประทุมเขต ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดตระคลอง เป็นเจ้าคณะตำบลงัวบา ส่วนสมณศักดิ์ ท่านได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรเจ้าคณะตำบลชั้นเอกที่ พระครูพิทักษ์ประทุมเขต

เนื่องจาก พระครูพิทักษ์ประทุมเขต เป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ มีเมตตาธรรมสูง ครองตนอยู่ในผ้ากาสาวพัสตร์อย่างสมถะเสมอต้นเสมอปลาย ทำให้ท่านมีชื่อเสียงอยู่ในศรัทธาของชาวอำเภอวาปีปทุม ในแต่ละวันมีญาติโยมจากทั่วสารทิศเดินทางมากราบนมัสการรับฟังธรรมจาก ท่านอย่างล้นหลาม เพื่อขอประพรมน้ำพระพุทธมนต์ รวมทั้งปรารถนาในวัตถุมงคลเหรียญรูปเหมือนและตระกรุดโทนที่เข้มขลัง มีพุทธคุณรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นแคล้วคลาดปลอดภัย คงกระพัน และเมตตามหานิยม

สำหรับปัจจัยที่ได้รับการบริจาคจากศรัทธาญาติโยม ท่านได้นำไปพัฒนาสาธารณูปโภค สาธารณูปการ สร้างความเจริญให้กับวัดแห่งนี้ อาทิ พระอุโบสถ ประตูโขง กำแพงแก้ว กุฏิ เป็นต้น นอกจากนั้นหลวงปู่ยังร่วมพัฒนาชุมชนในทุกๆ ด้าน

ถึงแม้วิทยาคมของท่านจะเข้มขลังเพียงใด ท่านก็ไม่เคยโอ้อวด กลับพร่ำสอนญาติโยมให้ยึดคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อขณะยังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ขอให้ทุกคนหมั่นประกอบแต่กรรมดี ละความชั่ว และอย่าดำรงชีวิตอยู่ด้วยความประมาท รู้จักตอบแทนบุญคุณบุพการี ครู อาจารย์ เพียงเท่านี้ชีวิตของตนเองและครอบครัวก็จะพานพบแต่ความสุขความเจริญตลอดไป ไม่มีตกต่ำ

ในช่วงบั้นปลายของชีวิต หลวงปู่อาพาธบ่อยครั้งด้วยโรคชรา สุดท้าย ได้มรณภาพลงอย่างสงบ ในปี พ.ศ.2529 สิริอายุ 82 พรรษา 62 ณ วันนี้ แม้ร่างสังขารพระครูพิทักษ์ประทุมเขต จะแตกดับสูญสลายไปนานแล้ว แต่คุณงามความดีของท่านยังคงปรากฏอยู่ในใจของชาวมหาสารคามสืบไป
ที่มา...