ซ่าส์ หมาว้อ ศรัทธา"พระมเหศวร ยอดพระกรุเมืองสุพรรณบุรี" เป็นอีกหนึ่งนักเพลง “โฟล์กซองเพื่อชีวิต” ที่ฉีกแนวการ โชว์เพลง แปลกไปอีกแบบจึงทำให้ในอดีตเมื่อปี ๒๕๒๓-๒๕๓๐ เป็นทีมเพลงที่โด่งดังมากในนาม “โฟล์กซองพันหน้า ซ่าส์ หมาว้อ” เรียกว่าช่วงนั้นมีงานโชว์เพลงบนเวทีตามร้านอาหารย่าน เพชรบุรีตัดใหม่ ยาวเหยียดเพราะเรียกลูกค้าไปใช้บริการแน่นร้านทุกวัน เนื่องจากมีสไตล์การโชว์เพลงที่แปลกคือ “แต่งหน้าทำผมและเสื้อผ้า” เลียนแบบทุกศิลปินดังทั้งไทยและเทศอย่างเช่นแต่งเป็น “ยอดนักร้องผิวสี” ผู้โด่งดังชาวอเมริกา “ไมเคิล แจ๊คสัน” พร้อมทั้งร้องและเต้นที่สามารถโชว์ได้เหมือนนำตัวจริงมาโชว์กันเลย หรือแต่งตัวเลียนแบบเป็นนักเพลงเพื่อชีวิตไทยอย่าง “แอ๊ด คาราบาว” ก็ทำได้ใกล้เคียงตัวจริงชนิดไม่มีขัดเขินเช่นกัน จึงทำให้โด่งดังเป็นที่ถูกใจต่อนักนิยมชมโชว์ในยุคนั้น

ส่วนเหตุใด “ซ่าส์ หมาว้อ” จึงรู้จักการแขวน “วัตถุมงคล” เรื่องนี้เจ้าตัวสาธยายว่า ในช่วงที่เป็นวัยรุ่นแห่ง จังหวัดอุบลราชธานี ได้เข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ โดยเลือกเรียน “เพาะช่าง” จึงไปอาศัยอยู่กับ “หลวงลุง” ที่ “วัดอนงคาราม” ฝั่งธนบุรีเพราะนอกจากอยู่ใกล้โรงเรียนแล้วยังไปมาสะดวกอีกด้วยโดยเป็นนักศึกษา “เพาะช่าง” รุ่นเดียวกับ “คนดัง” หลายคนเช่นอดีตนางเอกละคร “รัชนู บุญชูดวง” และนักเชียร์ทีมชาตินาม “เป็ด-ปริญญา สุขชิต” นั่นเองและระหว่าง  ที่อาศัยอยู่กับหลวงลุงที่วัดอนงคารามนี้เองก็ได้ถือ “ศีลห้า” เพราะมีใจชอบทางด้านนี้มาตั้งแต่เด็กแต่กระนั้นก็มีความใฝ่ฝันอยากก้าวสู่วง การนักแสดง เพื่อสร้างชื่อเป็นคนดังกับเขาบ้างโดยหันมาเล่นดนตรี “โฟล์กซอง” กับเพื่อนสองคนเพราะมีพรสวรรค์ทางด้านการร้องเพลงไม่น้อย และพอตั้ง ทีมพร้อมทำการฝึกซ้อมการเล่นดนตรีแนวนี้ลงตัว จึงไปสมัครร้องเพลงตามร้านอาหารย่านถนนเพชรบุรีตัดใหม่ พร้อมทำการฝึกฝนด้านการแสดงและคิดหาแนวการโชว์ไปเรื่อย ๆ สุดท้ายมาลงตัวที่การ “แต่งตัวเลียนแบบ” ศิลปินดังทุกคนพร้อมนำ   ทั้งเพลงและลีลาการแสดงของแต่ละคน มาโชว์โดยตั้งชื่อว่า “โฟล์กซองพันหน้า ซ่าส์หมาว้อ” ปรากฏว่าสร้าง ชื่อให้ตัวเองโด่งดังและกลายเป็น “ต้นแบบ” การแสดงเลียนแบบของนักแสดงที่ผุดขึ้นมาในแนวเดียวกันอีกหลาย ทีมที่มีทั้ง “เลิกล้ม” ไปแล้วและ “ผุดมาใหม่” แต่ทีมของ “ซ่าส์ หมาว้อ” ก็ยังยืนยงคงกระพันมาถึงปัจจุบันเพราะในช่วงหลัง ๆ มักจะ “โชว์เพื่อการกุศล” หารายได้ช่วยสังคมตามแต่โอกาส

พระมเหศวร ยอดพระกรุเมืองสุพรรณบุรี

และจากที่ได้มาเป็น “ศิษย์วัดอนงคาราม” นี้เอง “ซ่าส์ หมาว้อ” จึงได้สัมผัสกับ   “วัตถุมงคล” ของวัดนี้ที่มีทั้ง “พระปรกใบมะขามวัดอนงค์” รวมทั้ง “พระปิดตาวัดอนงค์เนื้อเมฆสิทธิ์” ที่ปัจจุบันนอกจากเป็นที่รู้จักและเสาะแสวงหากันมากแล้วยังกลายเป็น วัตถุมงคลราคาแพง อีกด้วยและเมื่อได้สัมผัสช่วงนั้นจึงอาราธนา “พระปรกใบมะขามเนื้อทองแดง” ขึ้นแขวนคอเพราะทราบในพุทธคุณดีแต่ก็แขวนอยู่ได้ไม่นาน ก็ต้องแจกเพื่อนไปแล้วหามาแขวนใหม่แล้วก็แจกไปอีกเหมือนเดิม เนื่องจากตัวเองหาได้ง่ายและเป็นคนใจดีกระทั่ง  “หลวงลุง” ละสังขารจึงออกจากวัดไปซื้อบ้านเงินผ่อนอยู่ย่าน  สุขาภิบาลถึงปัจจุบัน พร้อมยังทำการรับงานแสดงแบบ ไม่ทิ้งแนวเดิม และหลายครั้งที่มีโอกาสได้ร่วมแสดงทั้งละครทีวีและภาพยนตร์ ซึ่งเรื่องนี้เจ้าตัวก็ทราบดีการเป็นนักแสดงละครและภาพยนตร์นั้น ในยุคปัจจุบันไม่ใช่จะได้แสดงง่าย ๆ ทุกประการต้องขึ้นอยู่กับบุคลิกว่า จะเหมาะกับบทแค่ไหน แต่ที่มีโอกาสได้แสดงก็เป็นเพราะผลบุญที่ชอบช่วยเหลือสังคม ผลักดันไปมากกว่า นอกจากเป็นผู้ยึดมั่นกับการถือ “ศีลห้า” แล้วยังคงปักหลัก ทำงานเพื่อการกุศลแบบทิ้งไม่ได้ ด้วยเหตุนี้จึงได้ “พระมเหศวรพิมพ์เล็ก” .....มาหนึ่งองค์  .....โดย “แอ๊ด .....คาราบาว” .....มอบให้เพราะชอบ .. ใจที่แต่ง ..เลียนแบบเป็น “แอ๊ด คาราบาว” ได้เข้าท่าแถมร้อง ..เพลง ..สไตล์ “แอ๊ด คาราบาว” ได้เข้าที ก็เลยตกรางวัลด้วย พระมเหศวร มาหนึ่งองค์ “ซ่าส์ หมาว้อ” ก็เลยอาราธนาขึ้นแขวนเดี่ยวมาถึงปัจจุบันเพราะถือว่าได้รับจากมือ “ศิลปิน” ที่ตัวเองชื่นชอบและชื่นชมมาแต่ไหนแต่ไร

ส่วนทางด้านประสบการณ์จากการแขวนพระมีหลายครั้งหลายหน เนื่องจากเป็นนักแสดงจึงมีการเดินทางและเดินทางตลอด จึงไม่พ้นจากการประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่าง เมื่อปี ๒๕๔๙ ตอนนั้นไปแสดงที่จังหวัดอุบลราชธานีบ้านเกิด จึงบึ่งรถจากกรุงเทพฯ ในช่วงกลางคืนแต่พอไปถึงเขต จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งเป็นจุดที่มีอุบัติเหตุบ่อยมากเพราะถนนลื่นอีกทั้งนักร้องลูกทุ่ง “ฮันนี่ ศรีอีสาน” ก็เป็นอีกผู้หนึ่งที่ไปจบชีวิตบนถนนจุดนี้ถึงขั้นตายคาที่มาแล้ว ซึ่งช่วงนั้นเวลาประมาณตีหนึ่งเกิดหลับในรถจึงไถลไปตกถนนอีกฟาก แต่เป็นเพราะขับไม่เร็วมากจึงเพียงแค่ตกถนนจึงรอดจากการบาดเจ็บ พร้อมออกเดินทางต่อได้โดยรถก็ไม่เสียหายมากก็ล้วนมาจากการอาราธนา “พระในคอ” ให้ท่านช่วยคุ้มครองเนื่องเพราะการแขวนพระของ “ซ่าส์ หมาว้อ” ก็มีคติเฉกเช่นผู้คนทั่วไปคืออาราธนาเป็นสิ่ง “ยึดเหนี่ยวจิตใจ” ให้ทำดีแบบไม่เปลี่ยนแปลงนั่นแล.

ภวันตุเม ที่มา...http://www.dailynews.co.th/