นักพระเครื่องหนุ่ม สายเลือดใหม่ของวงการพระเครื่องเมืองไทยอีกคนหนึ่งที่กำลังเจิดจรัสแสงอย่างแรงกล้าอยู่ในขณะนี้ ก็คือ ธเนศ จันทร์ผล เจ้าของฉายา "เต้ สระบุรี" ผู้ชำนาญการพระเนื้อดินชินผงยอดนิยม จนได้รับการยกย่องว่าเป็นสุดยอดของเซียนพระสายนี้ เต้ เล่าย้อนไปถึงอดีตที่ผ่านมาว่า "ผมรู้เรื่องเกี่ยวกับพระเครื่องมาตั้งแต่สมัยเป็นเด็ก ตอนยังเรียนหนังสืออยู่ที่บ้านสระบุรี เพราะว่าที่บ้านมีคุณตาสองท่านเป็นนายทหาร และชอบเล่นพระมาเก่าก่อน ผมเป็นหลานคนโตสุด ทุกวันจะมีเซียนพระในท้องถิ่นและจากกรุงเทพฯ มาหาคุณตาที่บ้านเสมอ มาพูดคุยเรื่องพระ ซื้อขายแลกเปลี่ยนกันอยู่เป็นประจำ คุณตาเป็นคนเล่นพระดี มีชื่อเสียงในสมัยนั้นมาก เซียนพระส่วนใหญ่จะรู้จักท่านดี แม้แต่ อ.ประชุม กาญจนวัฒน์ ก็รู้จักและสนิทสนมกันดี ตอนที่วัดใหม่อมตรส บางขุนพรหม เปิดกรุพระสมเด็จ เมื่อปี ๒๕๐๐ คุณตาก็มีส่วนร่วมในการเปิดกรุครั้งนั้นด้วย"การที่ได้พบเห็นเซียนพระมานั่งคุยกับคุณตาบ่อยๆ ทำให้ได้ยินได้ฟังเรื่องที่ผู้ใหญ่เขาพูดคุยกันในเรื่องพระกรุพระเก่าอยู่เสมอๆ บางครั้งก็ได้เอามาส่องดูด้วยความอยากรู้อยากเห็นในสิ่งที่เขาคุยกัน ขณะเดียวกัน ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมเขาถึงรู้ว่า พระอย่างนี้เป็นของเมืองนั้นเมืองนี้ พระเมืองนั้นต้องเป็นเนื้ออย่างนี้ ทำให้รู้สึกว่า พวกเซียนพระนี่ช่างเก่งจริงๆ ในยามที่คุณตาว่าง จึงได้สอบถามคุณตาว่า ทำไมเขาถึงได้รู้ดีขนาดนั้น

พอได้รับคำตอบจากคุณตา ก็ยิ่งทำให้เกิดความอยากรู้ต่อไปอีก จึงเอาหนังสือพระของคุณมาอ่านมาศึกษา ก็ได้รับความรู้เพิ่มขึ้น ตอนนั้นเรียกได้ว่า รู้จักชื่อพระชื่อพิมพ์ รวมทั้งกรุพระที่ขุดพบ จนสามารถดูพระได้ระดับหนึ่ง นี่คือจุดเริ่มต้นของ เต้ สระบุรี ที่ก้าวเข้ามาก็เล่นพระกรุกันทันที ข้ามขั้นตอนในการศึกษาเรื่องพระของเกจิอาจารย์ ซึ่งเป็นพื้นฐานขั้นต้นของคนที่จะเรียนรู้เรื่องพระเครื่อง เหมือนอย่างคนทั่วๆ ไป พอจบการศึกษาจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าฯ พระนครเหนือ เป็นช่วงฟองสบู่แตกพอดี (ปี ๒๕๔๐) เลยไม่ได้หางานทำตามสายวิชาที่เรียนมา เพราะไม่มีที่ไหนเปิดรับสมัครงาน จึงร่วมกับเพื่อนเปิดติวเข้มวิชาหลักๆ ให้นักเรียนใน จ.สระบุรี ทำไปสักพักหนึ่งก็เลิกพอดีช่วงที่กำลังเรียนหนังสือเคยเดินตามอาจารย์ที่สถาบันซึ่งสนใจในเรื่องพระ ไปเที่ยวสนามพระ ทั้งที่ท่าพระจันทร์ และที่ห้างบางลำภู งามวงศ์วาน (ห้างพันธุ์ทิพย์ ในทุกวันนี้) ตอนนั้นก็ได้รู้จักกับ อ.สมนึก จาดเสน ผู้ได้ชื่อว่าเป็นเซียนพระที่คุณธรรม และสายเฉียบขาดในการดูพระได้หลายประเภท จึงได้ฝากตัวเป็นลูกศิษย์ อ.สมนึก ซึ่งระยะนั้น อู๊ด สุพรรณ ก็ได้เข้าไปเรียนรู้วิธีดูพระเครื่องกับ อ.สมนึก อยู่ก่อนแล้ว จึงได้รู้จักกับอู๊ด และสนิทสนมกันมาตั้งแต่ตอนนั้น จนถึงทุกวันนี้ สำหรับ อ.สมนึก จาดเสน ท่านนี้ เต้ยกย่องว่าเป็นครูผู้มีความเมตตาอารี และเอื้ออาทรกับศิษย์ทุกคนที่ไปขอความรู้จากท่าน และต้องนับถือว่าท่านเป็นผู้มีคุณธรรมสูงยิ่ง เพราะในบางครั้งเต้เอาพระไปให้ท่านดู ว่าเป็นพระแท้หรือพระปลอม ในกรณีที่เป็นพระแท้ อ.สมนึก ไม่เคยคิดที่จะขอซื้อต่อเลยแม้แต่องค์เดียว ทั้งๆ ที่ท่านทำได้ หากขอซื้อก็ต้องให้ท่าน แต่นี่ท่านกลับให้เต้เอาพระไปขายเอง เพื่อจะได้มีเงินใช้ มีกำไรมากกว่า จะได้ใช้เป็นทุนซื้อพระองค์ต่อไป

เต้บอกว่า คุณงามความดีอันนี้ พอมาถึงจุดหนึ่งที่เราโตขึ้นมาในทุกวันนี้ จึงรู้ว่า คนดีๆ ผู้มีน้ำใสใจจริงอย่าง อ.สมนึก นี่หายากจริงๆ จากความรู้ที่ได้รับมาจาก อ.สมนึก ทำให้เต้สามารถหาเช่าพระได้ด้วยตนเอง โดยเริ่มจากพระที่ดูง่ายๆ ราคาไม่แพงนัก แล้วค่อยไต่เต้าขึ้นไปทีละขั้นตอน ช่วงนั้นไปหาเช่าพระตามบ้านเพื่อนๆ รวมทั้งที่สนามพระที่สระบุรี ที่มีแหล่งชุมนุมกันที่สนามพระปากเพรียว ตรงกันข้ามวัดปากเพรียว อันเป็นสนามพระเก่าแก่แห่งหนึ่ง ที่มีเซียนพระไปซื้อขายแลกเปลี่ยนพระกันตลอดเวลา เซียนพระจากกรุงเทพฯ ที่เดินสายซื้อขายมักจะมาแวะเล่นพระกันที่นี่เป็นประจำ  สมัยนั้นยังมีพระแท้ๆ ดีๆ มาซื้อขายกันมากพอสมควร  เต้บอกว่าเคยได้พระคง ลำพูน จากสนามพระแห่งนี้ ในราคา ๘๐๐ บาท นับเป็นพระเนื้อดินองค์แรกที่เช่าด้วยตนเอง เงิน ๘๐๐ บาทในช่วงนั้นเต้บอกว่า ต้องทุบกระปุกออมสินกันเลยทีเดียว เรียกว่าเทเงินเช่าหมดกระเป๋า เพราะด้วยใจรักและชอบพระคงองค์นี้มาก และมั่นใจว่าเป็นพระแท้แน่นอน พอเอาพระคงองค์นี้ไปให้คุณตาดู ก็ได้รับคำยืนยันว่าเป็นพระแท้จริงๆ คุณตาถึงกับชมว่า เก่งที่เช่าได้พระแท้ จึงได้เอาพระคงองค์นี้เป็นพระองค์ครูประจำตัว นอกเหนือจากพระกรุพระเก่าของคุณตา ที่ได้มีโอกาสสัมผัสจับต้องส่องดูอยู่เสมอ และนับเป็นความโชคดีของเต้ ที่คุณตาสะสมแต่พระยอดนิยมทุกประเภท ทำให้ได้ศึกษาจากพระองค์แท้ๆ โดยตรง จนจำพระเนื้อดินและเนื้อชินของคุณตาได้อย่างแม่นจำแทบทุกองค์

จากการที่ได้เข้าออกสนามพระที่ห้างบางลำภู งามวงศ์วาน อยู่เป็นประจำ ทำให้เต้เกิดความคิดที่อยากจะเปิดร้านพระเป็นของตัวเองขึ้นที่นี่บ้าง เพราะพระที่มีอยู่ก็มากพอสมควรแล้วคิดว่าเส้นทางสายนี้น่าจะเหมาะสำหรับตัวเองมาก โชคดีที่ช่วงนั้น พยัพ คำพันธุ์ ประธานชมรมพระเครื่องมรดกไทย และนายกสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย ได้ขยายพื้นที่สนามพระบริเวณชั้น ๓ ให้กว้างขวางกว่าเก่า เต้จึงได้เช่าห้องพระเอาไว้ห้องหนึ่ง พร้อมกับเปิดดำเนินการซื้อขายพระอย่างจริงจัง เต้บอกว่ามีความสุขมากๆ ที่ได้ทำอาชีพถูกใจตัวเอง เป็นอาชีพที่รักและใฝ่ฝันมานานแล้ว และที่ร้านแห่งนี้เอง ที่เต้มีลูกค้าเข้ามาชมพระอยู่เสมอ ด้วยเหตุที่พระทุกองค์ที่โชว์ในตู้ล้วนเป็นพระแท้ที่ดูง่าย จึงทำให้ลูกค้าส่วนใหญ่ เมื่อมาชมพระแล้วจะต้องซื้อเอาไปทันที ไม่องค์ใดก็องค์หนึ่ง นอกจากความแท้ขององค์พระที่เต้รับประกันให้แล้ว ราคาพระที่เต้ตั้งไว้ก็ไม่แพงนัก เรียกว่าราคายุติธรรม สมน้ำสมเนื้อทุกองค์ เป็นที่พอใจของทุกคนที่มาติดต่อขอชมพระ อีกประการหนึ่ง ที่ลูกค้าติดใจในอัธยาศัยของเต้มากก็คือ เต้เป็นคนสุภาพ อ่อนโยน พูดจาดี มีสัมมาคารวะ และมีใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสตลอดเวลา ใครพูดคุยด้วยก็มีความสุข อยากคบหาสมาคมด้วยเสมอ จึงไม่ต้องสงสัยว่า ทำไมใครก็ตามที่ไปขอชมพระจากเต้ ผลสุดท้ายจะต้องเช่าพระจากเต้เสมอ เมื่อเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง ได้ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นผู้ใหญ่มีระดับ ทำให้เต้ขยับขยายร้านพระ โดยไปเปิดอีกแห่งหนึ่งที่มณเฑียรพลาซา สุรวงศ์ อันเป็นสนามพระระดับวีไอพีจริงๆ ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นนักธุรกิจ ผู้บริหารองค์กรใหญ่ๆ รวมทั้งข้าราชการผู้ใหญ่ นายตำรวจ นายทหารนักผู้บริหารธนาคาร ฯลฯ มักจะไปชุมนุมกันที่นี่ ในเวลาเย็นๆ หลังเลิกงานแล้ว ทำให้เต้ได้ลูกค้าเกรดดีอีกแห่งหนึ่ง จากสนามพระมณเฑียนพลาซ่า ทางด้านสนามพระห้างพันธุ์ทิพย์ งามวงศ์วาน เต้ไปได้ห้องพระใหม่ กว้างขวางกว่าเก่า จึงได้ย้ายไปอยู่ที่ร้านใหม่ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กัน คือ ร้านที่อยู่ในทุกวันนี้

 เต้ จัดร้านได้สวย สะอาด เรียบร้อยดีมาก ไม่รกรุงรัง โดยมีความคิดว่า การจัดร้านให้ดูดีไม่จำเป็นต้องใช้พื้นที่ทุกตารางนิ้วให้เป็นประโยชน์ในการวางข้าวของต่างๆ ให้เต็มไปหมด ปล่อยพื้นที่ให้ว่างๆ เอาไว้บ้าง โปร่งตาดี ดูแล้วมีศิลปะอีกด้วย

คมชัดลึก0 แล่ม จันท์พิศาโล 0 (ยังมีต่อฉบับวันเสาร์ที่ ๒๑ มิถุนายน ๒๕๕๑)