นักสะสมพระเครื่องในทุกวันนี้ มิใช่จะมีแต่ชาวบ้านธรรมดาสามัญทั่วๆ ไปหากแต่ยังมีผู้สนใจสะสมพระเครื่องจากหลากหลายสายอาชีพ ที่มีเกียรติเป็นที่ยอมรับของสังคม รวมทั้งผู้ที่ถือว่าเป็นระดับปัญญาชน อย่างเช่น นายแพทย์ วิศวกร สถาปนิก นักวิชาการ อาจารย์ในมหาวิทยาลัย พ่อค้า นักธุรกิจ นักบริหารองค์กรใหญ่ๆ ข้าราชการผู้ใหญ่ นายทหาร นายตำรวจ ผู้พิพากษา อัยการ นักการเมือง รัฐมนตรี ฯลฯ สำหรับบรรดา นายแพทย์ ผู้สนใจสะสมพระเครื่องมีมาตั้งแต่สมัยก่อน จนถึงทุกวันนี้ ก็มีอยู่มากมายหลายท่านด้วยกัน

 และที่คอลัมน์ “คมเลนส์ส่องพระ” ได้ลงข่าวอยู่เสมอๆ ก็คือ นพ.ทวีชัย จันทร์เพ็ญ ศัลยแพทย์ทางสมองชื่อดังท่านหนึ่งของเมืองไทย และเป็นผู้บริหารโรงพยาบาลสิงห์บุรีเวชการ จ.สิงห์บุรี รวมทั้งเป็นหมอผ่าตัดสมองประจำโรงพยาบาลเอกชนอีก ๒ แห่ง ที่ จ.ลพบุรี และ จ.พระนครศรีอยุธยา

 คุณหมอทวีชัย เป็นชาวนครสวรรค์โดยกำเนิด และนับเป็น “ช้างเผือก” จากเมืองปากน้ำโพ อย่างแท้จริง เพราะหลังจากจบการศึกษาระดับมัธยมต้นที่โรงเรียนนครสวรรค์แล้วก็สามารถสอบเข้าเรียนต่อมัธยมปลายในโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา พญาไท กทม. ซึ่งเป็นแหล่งรวมนักเรียนระดับหัวกะทิของเมืองไทย ที่มักจะสอบ “เอนทรานซ์” เข้าศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศได้แทบทุกคน รวมทั้งคุณหมอทวีชัย ที่สอบเข้าศึกษาต่อได้ใน คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล จนจบเฉพาะทางศัลยแพทย์สมอง และไปศึกษาเพิ่มเติมที่มหาวิทยาลัยบอสตัน สหรัฐอเมริกา อีกด้วย

 สำหรับความสนใจในเรื่องของพระเครื่อง คุณหมอทวีชัย บอกว่า เริ่มมีขึ้นในช่วงเป็นนักศึกษาแพทย์ปี ๓ พอดีกับที่มีญาติผู้ใหญ่ที่ จ.นครสวรรค์ เป็น “เซียนพระ” รุ่นเก่าผู้มีชื่อโด่งดังอยู่ท่านหนึ่ง คือ ตง จุฬพันธ์ทอง ที่วงการพระเครื่องต่างรู้จักกันเป็นอย่างดี “เฮียตง” คือคนแรกที่ชักชวนให้มาสนใจในเรื่องพระเครื่อง รวมทั้งเป็น “ครูคนแรก” อีกด้วยที่ชี้แนะการศึกษาพระเครื่องพิมพ์ต่างๆ โดยเฉพาะพระกรุพระเก่า ประเภทเนื้อดิน เนื้อชิน ซึ่ง “เฮียตง” เชี่ยวชาญชำนาญเป็นพิเศษ ก็ได้ถ่ายวิชาความรู้ให้อย่างไม่ปิดบังแต่ประการใด

 เคยสงสัยอยู่เสมอว่าพระองค์นั้นองค์นี้ ทำไมถึงรู้ว่าเป็นพระแท้? ดูตรงไหน? ดูอย่างไร? “เฮียตง” บอกว่า ต้องดูที่พิมพ์ทรงองค์พระ คราบกรุ และเนื้อหามวลสาร โดยต้องศึกษาจากพระองค์จริง แล้วจดจำเอาไว้ให้แม่นที่สุด เมื่อเป็นเช่นนี้ ทำให้คุณหมอทวีชัยต้องขอแบ่งพระแท้องค์จริงจาก “เฮียตง” แล้วเอาองค์มาส่องดูทุกครั้งที่มีเวลาว่าง  พระองค์ที่ได้มานี้คือ พระกริ่งคลองตะเคียน พิมพ์ใหญ่ไหล่ยก หลังยันต์ จ.พระนครศรีอยุธยา

 ครั้งหนึ่ง “เฮียตง” เคยบอกกับคุณหมอทวีชัยว่า “อีกหน่อยผมก็ต้องตายไปจากโลกนี้ หากหมอรักและสนใจที่จะสะสมพระจริงๆ หมอต้องหัดดูพระให้เก่ง จำให้แม่น ต่อไปหมอต้องกล้าตัดสินใจซื้อพระได้ด้วยตัวเอง โดยไม่ต้องอาศัยผม” คำพูดของ “เฮียตง” ทำให้คุณหมอทวีชัยต้องเร่งใช้ความเพียรพยายามอย่างที่สุดในการศึกษาพระเนื้อดินอย่างจริงจัง จนจดจำจุดสำคัญต่างๆ ของพระแต่ละชนิดได้พอสมควร เพราะมีพระองค์จริงอย่างหลากหลายให้ศึกษาอยู่ตลอดเวลา จนในที่สุดก็สามารถหาญกล้าซื้อพระได้ด้วยตัวเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณหมอทวีชัยบอกว่ารู้สึกภาคภูมิใจมาก

 ในส่วนของ พระเนื้อผง อย่าง พระสมเด็จ วัดระฆัง หรือ พระสมเด็จ กรุบางขุนพรหม พระสมเด็จเกศไชโย พระวัดพลับ ฯลฯ ก็ได้รับความเมตตาจาก “อาจารย์เถ้า” วิโรจน์ ใบประเสริฐ เซียนพระอาวุโสอีกท่านหนึ่ง เป็นครูคนแรกที่สอนให้ สมัยนั้น พระสมเด็จ แท้ๆ สวยๆ ยังพอหาได้ในราคาไม่แพงนัก ทำให้ต้องเก็บออมเงินที่ทางบ้านส่งมาให้เรียนหนังสือส่วนหนึ่ง เอาไว้เช่าพระสมเด็จ ซึ่งก็เก็บรักษามาจนทุกวันนี้หลายองค์

 แต่ที่เช่าไว้มากคือ พระเนื้อดินยอดนิยม โดยเฉพาะของกรุเมืองกำแพงเพชร ลำพูน พิษณุโลก ฯลฯ รวมๆ กันมีประมาณ ๒๐๐-๓๐๐ องค์ ส่วนพระบูชาเก่าๆ มีบ้าง แต่ไม่มาก และที่สนใจเป็นพิเศษอีกอย่างคือ เครื่องรางของขลัง ซึ่งสะสมไว้แทบทุกอย่าง โดยเฉพาะ เสือหลวงพ่อปานหนุมานหลวงพ่อสุ่นหมากทุย หลวงปู่เอี่ยมเบี้ยแก้ หลวงปู่รอดมีดหมอ หลวงพ่อเดิม (มีมากมายหลายขนาดและหลายเล่ม) และ พระราหู หลวงพ่อน้อย วัดศีรษะทอง อันนี้ชอบมากๆ

 “พระราหูอมจันทร์ที่แกะสลักมาจากกะลาตาเดียวของ หลวงพ่อน้อย วัดศีรษะทอง ถือว่าเป็นงานแฮนด์เมดที่เยี่ยมยอดมาก เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์อย่างแท้จริง ราหูแต่ละองค์แกะด้วยความละเอียดประณีตมาก จนแทบไม่น่าเชื่อว่า ชาวบ้านสมัยนั้นจะสามารถทำได้ด้วยเครื่องมือที่มีไม่มากนัก  ผมจึงเก็บสะสมพระราหูหลวงพ่อน้อยไว้หลายองค์ เพราะรักและชอบมาก จนสามารถจดจำลายมือลงเหล็กจารตัวขอมของหลวงพ่อน้อยได้แม่น ไม่ว่าจะเป็นลายมือแบบตัวตรงหรือแบบหวัดก็ตาม ที่สำคัญราหูหลวงพ่อน้อยที่จะเช่ามานั้นจะต้องเป็นประเภทดูง่าย โดยดูจากความเก่าของกะลา ลายมือหลวงพ่อน้อย และฝีมือการแกะสลัก ถึงแม้จะเป็นฝีมือช่างหลายท่าน แต่ก็มีเอกลักษณ์ในฝีมือของช่างแต่ละท่าน ซึ่งไม่เหมือนกัน” คุณหมอทวีชัย กล่าว พร้อมกับบอกด้วยว่า "เครื่องรางของขลัง" ทุกชนิดนับเป็นภูมิปัญญาอันล้ำเลิศของคนไทยสมัยก่อนอย่างแท้จริง 

 ถามว่า เคยซื้อถูกพระปลอมมาบ้างไหม ? คุณหมอทวีชัยตอบว่า “สมัยแรกๆ ก็โดนมาเหมือนกัน  เพราะช่วงนั้นยอมรับว่า ยังดูพระไม่แม่นพอ ต้องซื้อพระแบบเชื่อถือคนขาย ซึ่งเป็นเซียนพระรุ่นเก่า จึงวางใจเขา และให้เขารับประกันด้วย แต่พอเอาพระไปให้คนอื่นดู จึงรู้ว่าโดนพระปลอมเข้าแล้ว หมดความนับถือไปเลย แต่ก็ไม่โกรธเขา อภัยให้เสมอ เพราะเขาอาจจะมีความจำเป็นบางอย่างก็ได้ ถึงต้องมาหลอกขายพระปลอมให้เรา”

 สิ่งนี้ถือเป็น “ของธรรมดา” ที่คนในวงการพระจะต้องเคยซื้อพระปลอมมาแล้วแทบทุกคน การสะสมพระเครื่องที่ถูกต้อง จะทำให้ได้แต่พระแท้ สิ่งหนึ่งที่จะขาดไม่ได้ คือ การคบหาสมาคมกับนักสะสมพระเครื่องด้วยกัน อย่างต่อเนื่อง เพื่อปรึกษาหารือ แลกเปลี่ยนความรู้ ความคิดเห็น พร้อมทั้งเอาพระที่ได้มาให้ชม และเมื่อมีการวิพากษ์วิจารณ์อย่างไร ก็ต้องทำใจกว้าง ยอมรับในความคิดเห็นนั้นด้วยความขอบคุณ การสะสมพระด้วยตัวตนคนเดียว โดยไม่หาสมาคมกับคนอื่น จะทำให้โลกทัศน์แคบ และมักจะได้แต่พระปลอมเสมอ

 คุณหมอทวีชัย บอกว่า สำหรับ "เพื่อนที่แสนดี" ที่คบหามานานปี และให้คำปรึกษาที่ดีๆ จนถึงทุกวันนี้ ก็คือ "เต้ สระบุรี" ผู้ชำนาญพระยอดนิยมทุกประเภท 

 “ผมสะสมพระเพราะความผูกพันในฐานะเป็นชาวพุทธ จะมีรูปเคารพที่เป็นพระพุทธเจ้าเอาไว้เตือนสติ ให้หมั่นทำความดี ละเว้นความชั่ว ผมเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ว่าทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้บาปกรรม อีกอย่างหนึ่งพระกรุพระเก่านั้นเป็นวัตถุโบราณที่บรรพชนสร้างไว้นับเป็นร้อยๆ ปีขึ้นไป จึงเป็นมรดกอันล้ำค่าที่คนรุ่นหลังจะต้องช่วยกันอนุรักษ์และหวงแหนเอาไว้นานๆ หากการแขวนพระจะช่วยให้เกิดปาฏิหาริย์ขึ้นมาบ้าง ก็ต้องถือว่าเป็นผลตอบแทนที่ได้จากการทำความดีไว้ตลอดมา” คุณหมอเซียนพระ กล่าวในตอนท้าย 
ที่มา หนังสือพิมพ์คมชัดลึก