พระเครื่อง อมูเลทตั้มศรีวิชัย ตลาดพระเครื่องรางของขลัง สวนไผ่สกลนคร หน่อไม้น้ำ หญ้าหวานอิสราเอล วันตรุษจีน2567
 |
| >...ตั้มศรีวิชัย TumAmulet ...< Thailand Amulet Charms |
|
 คำแนะนำจากตำรวจเมื่อถูกโกง |
| เงื่อนไขการรับประกัน การันตีพระเครื่อง |
|
| สารบัญพระเครื่องเมืองนคร |
|
| ทำเนียบพระกรุเมืองนคร |
| ทำเนียบพระเครื่องเมืองนคร |
| ชมรมพระเครื่อง |
|
| บูชาพระเครื่อง เครื่องรางของขลัง Amulets Charms Talismans |
|
| ตลาดพระ amulet for you |
| เช่า-บูชา เครื่องรางของขลัง |
| พระหลวงปู่ทวด วัดต่างๆ |
|
| จตุคาม-รามเทพ หลักเมืองนคร Jatukamramtep (Jatukarm) |
|
| หลักเมืองนครศรีธรรมราช |
| จตุคาม ของดีนำมาโชว์ |
| บทความ น่ารู้องค์พ่อจตุคาม |
| Jatukam Amulets |
| บทความจตุคามรามเทพ |
|
| ลิงค์น่าสนใจ |
|
| หนังสือพิมพ์ |
| ลิ้งค์เพื่อนบ้าน |
| เทศกาล วันสำคัญ |
| ดวง ดูดวง หน้าหลัก |
| บทความดีๆ |
| นิทานสอนใจ |
| วัฒนธรรมไทย ประเพณีไทย |
| บทสวดมนต์ สำหรับชาวพุทธ |
|
| พระเครื่อง นานาสาระ |
|
| พระพุทธรูปสำคัญของไทย |
| คาถา-อาคม พระคาถาอาคม |
| พระพุทธรูปปางต่างๆ |
| พุทธศาสนสุภาษิต |
| ข่าวพระเครื่อง |
| บทความพระเครื่อง |
| Thai Buddha Amulets |
| ข่าวพระพุทธศาสนา |
| ข่าวเครื่องรางของขลัง |
| สาระพระเครื่องไทย |
| ประวัติพระวิปัสสนาจารย์ |
| สวนไผ่ พันธุ์หญ้า ธนภัทรสกลนคร สินค้าเกษตรออนไลน์ ไผ่สายพันธุ์ต่างๆ ไผ่ข้าวหลามกาบแดง ไผ่ซางหม่น หน่อไม้น้ำ หญ้าหวานอิสราเอล หญ้านรกจักรพรรดิ์ หญ้าเนเปียร์ปากช่อง1 หญ้าเนเปียร์แคระ หญ้าเนเปียร์ท้ายเขื่อนซุปเปอร์ลีฟ สะสมพระเครื่อง แต่ใจรักเกษตรผสมผสาน
|
เริ่มเรียนรู้ศาสตร์แห่งพระเครื่อง ว่ามีความเข้มขลังเช่นไร   “โอ” อกนิฎฐ ทรงสุวรรณ จัดเป็น “เซียนพระเครื่อง” อีกผู้หนึ่งที่นิยมเสาะหา “พระยอดนิยม” เพียงเพื่อ “สะสม” ประการเดียวแถมสะสม “พระยอดนิยม” ทุกสกุลทั้ง “พระกรุ” และ “พระเกจิฯ” รวมทั้งไม่เลือกว่าจะราคาถูกหรือราคาแพงทุกประการขึ้นอยู่กับ “ค่านิยม” ของแต่ละสกุลที่ชื่นชอบทั้งนี้ก็เพราะมี “คุณพ่อ” เป็นนายทหารอาชีพที่ครองยศระดับ “พลเอก” ของ “กองทัพบก” อีกทั้ง “บรรพบุรุษ” ก็ทำการสะสมทั้ง “พระพุทธรูป” และ “พระเครื่อง” ประจวบกับสมัยเป็นเด็กมีความ “กลัวผี” แบบแทบจะขึ้นสมองจึงบุกเข้า “ห้องพระ” ที่บ้านอาราธนามาแขวนคอทีเดียว “๑๐ องค์” กันเลยเพราะสมัยนั้นมีความเชื่อว่าเมื่อแขวนท่านแล้ว “ผี” จะไม่กล้ามารังควานซึ่งก็นับว่ามี “ความเป็นจริง” ทีเดียวเพราะตั้งแต่ได้แขวนพระเครื่องแล้ว “อาการกลัวผี” ก็ ค่อย ๆ หายไปก็ยิ่งทำให้มีความเชื่อมากขึ้นว่าได้ “แขวนพระแล้ว” ทำให้มีความมั่นใจมากขึ้น
กระทั่งพอโตเป็นหนุ่มจึงเริ่มเรียนรู้ “ศาสตร์แห่งพระเครื่อง” ว่าพระสกุลใดมีความเข้มขลังเช่นไรประกอบกับช่วงนั้นเริ่มเรียนหนังสือระดับ “มัธยม” ที่มีการเล่นกีฬาทั้ง “ฟุตบอล” และ “บาสเกตบอล” ซึ่งเป็นกีฬาที่ชอบจึงไม่สะดวกต่อการแขวนพระ “หลายองค์” เหมือนสมัยยังเป็นเด็กอีกทั้งได้เรียนรู้ “ศาสตร์แห่งพระเครื่อง” มาพอสมควรจึงเริ่มแขวนพระเพียง “องค์เดียว” โดยช่วงนั้นจะเลือกแขวน “พระรอด, พระคง, พระร่วงหลังรางปืน, พระวัดพลับ” เพราะเป็นของ “บรรพบุรุษ” ที่ตกทอดมาและล่าสุดเมื่อประมาณปี “พ.ศ. ๒๕๓๐” หลังเรียนจบปริญญาตรีแล้วจึงเตรียมตัวไปเรียน “ปริญญาโท” ที่อเมริกาก็เลยอาราธนา “พระวัดพลับพิมพ์สมาธิ” มาแขวนคอเพียงองค์เดียวช่วงนี้เองจึงมี “ประสบการณ์” ที่ “เฉียดตาย” ให้ประจักษ์ที่ เจ้าตัวระบุว่าเหตุครั้งนั้นจะไม่ลืมเลยชั่วชีวิตคือ อีกประมาณหนึ่งสัปดาห์ก็จะเดินทางไปเรียนที่ “อเมริกา” เพื่อน ๆ จึงนัดเลี้ยงส่งแบบ “๓ วันติด” เพราะแต่ละคนขอเป็น “เจ้ามือคนละมื้อ” ซึ่งงานเลี้ยงส่งใน “๒ วันแรก” ไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นแต่พอ “วันที่ ๓” ซึ่งเป็นการเลี้ยงส่ง “มื้อสุดท้าย” เพื่อน ๆ ทุกคนรวมทั้ง “เจ้าตัว” จึงดื่มกินกันแบบเต็มที่และไปสิ้นสุดเอาตอน “ตีสาม” จึงแยกย้ายกันกลับโดย “โอ อกนิฎฐ” ทำหน้าที่เป็น “โชเฟอร์” ที่ต้องไปส่งเพื่อนอีกสองคนเนื่องจากรถที่ขับเป็น “รถของตัวเอง” เลยต้องขับเองปรากฏว่าระหว่างขับไปตามถนน “อังรีดูนังต์” ที่ช่วงนั้นถนนว่างจึงใช้ความเร็ว... ค่อนข้างสูงตามแบบฉบับของคน “ดื่มแล้วขับ” จึงทำให้ “หลับใน” เพราะดื่มกินกันเต็มที่ถึง ๓ วันติดนั่นเอง
ผลก็คือรถคันที่ “โอ อกนิฎฐ” ทำหน้าที่ เป็นโชเฟอร์พุ่งไปชน “รถเก๋ง” อีกคันที่จอดอยู่... ข้างถนนแค่นั้นไม่พอยัง.. ทะยานเข้าหา “เสาไฟฟ้า” ขนาดใหญ่ข้างถนน “ล้มโครมทันที” รถที่ขับ จึง “นิ่งสนิท” และจากการสำรวจสภาพรถที่ เกิดอุบัติเหตุเพราะ “หลับใน” คราวนั้นคือ “ซ่อมไม่ได้” ต้องทิ้งเป็น “เศษเหล็ก” ไปเลยแต่ที่สร้างความ “แปลกประหลาด” และ “มหัศจรรย์พันลึก” ให้ทุกคนที่พบเห็นก็คือ “คนขับ” พร้อมผู้โดยสารอีกสองหนุ่มเพียงแค่ “ฟกช้ำดำเขียว” เล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นทั้ง ๆ ที่ “รถพังยับเยิน” จึงทำให้ “โอ อกนิฎฐ” มีความเชื่อเป็นเพราะ “พระในคอ” ซึ่งก็คือพระเครื่ององค์เล็ก ๆ ตระกูล “วัดพลับพิมพ์สมาธิ” ช่วยไว้แน่นอน เพราะในยุคนั้นกฎ หมายยังไม่มีการบังคับใช้ “เข็มขัดนิรภัย” แต่แทนที่ผู้ประสบอุบัติเหตุที่ถือว่า “รุนแรง” คราวนั้นหาก “ไม่ตาย” ก็ต้อง “คางเหลือง” ...บ้างแต่ ...ปรากฏ ว่า ..“เจ็บแค่เคล็ดขัดยอก” เท่านั้น และหลังจากใช้ชีวิตที่อเมริกาอยู่หลายปี “โอ กนิฎฐ” จึงเดินทางกลับประเทศไทยเพื่อช่วยทางบ้านทำธุรกิจพร้อมหันมา “ศึกษาและสะสมพระเครื่อง” อีกหนปัจจุบันจึงมีพระเครื่องร่วมร้อยองค์ที่ส่วนใหญ่ “สภาพสวย” ทั้งนั้นอย่างเช่น “เหรียญเนื้อเงินหลวงพ่อทองศุขวัดโตนดหลวง จ.เพชรบุรี” สวยระดับ “แชมป์เรียกพี่” เนื่องจากด้านหน้า “ใบหน้าหลวงพ่อทองศุข” และด้านหลัง “พระลีลา” รวมทั้ง “ครั่งพุดซา” ยังอยู่ครบถ้วนในสภาพ “ดีมาก” เจ้าตัวจึงอาราธนาขึ้นแขวนคอเนี่องจากปัจจุบันหันมาทำธุรกิจ “ศูนย์ติดตั้งก๊าซเอ็นจีวี” ในนามบริษัท “โอสุ” ย่านรังสิตเพราะได้การรับรองมาตรฐานการติดตั้งจาก ๓ องค์กรคือ “ปตท.” และ “กรมการขนส่ง” พร้อม “สำนักงานธุรกิจพลังงาน” ด้วยเหตุนี้จึงมีภารกิจต้องเดินทาง “ต่างจังหวัด” บ่อยครั้งจึงทำการอาราธนา “เหรียญหลวงพ่อทองศุข” ขึ้นแขวนคอเพื่อเป็น “ที่พึ่งทางใจ” ตามแบบอย่าง “นักสะสมพระเครื่อง” ทั่วไปประกอบกับมีความศรัทธาในความเข้มขลังของ “หลวงพ่อทองศุข” มานานแล้วอีกด้วย. เดลินิวส์
|
ข่าวพระเครื่อง ข่าววงการพระเครื่อง มีข่าวมาบอก
Copyright © 2010 All Rights Reserved.
