เหรียญหลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว รุ่นแรก

เหรียญหลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว รุ่นแรก กล่าวสำหรับเหรียญปั๊มรูปเหมือนหลวงพ่อดิ่ง พ.ศ. 2481 เป็นเหรียญปั๊มรูปไข่ หูเชื่อม เนื้อทองแดง ด้านหน้าตรงกลางเป็นรูปเหมือนหลวงพ่อดิ่งครึ่งรูป และอักษรนูนรอบขอบเหรียญว่า "พระครูพิบูลย์คณารักษ์ เจ้าคณะแขวงอำเภอบางปะกง วัดอสุภาราม ฉะเชิงเทรา" ด้านหลังเป็นยันต์ ภายในบรรจุอักขระขอมว่า "มิ มะ นะ อะ อุ" และอักษรนูนว่า "พ.ศ.๒๔๘๑" อันเป็นปีที่สร้างเหรียญขึ้นมา ประวัติหลวงพ่อดิ่ง

นอกจากเหรียญเนื้อทองแดงแล้ว ยังมีแบบพิเศษ คือ เนื้อเงินลงยา ซึ่งกล่าวว่าเป็นเหรียญที่สร้างแจกกรรมการ เป็นเหรียญปั๊มหูเชื่อม ด้านหน้า ตรงกลางเป็นรูปเหมือนหลวงพ่อดิ่งอยู่ภายในกรอบรูปไข่ บนศีรษะเป็นอักษรตัวเลขปีสร้าง "๒๔๘๑" ขอบข้างเหรียญด้านนอกกรอบรูปไข่ เป็นอักษรว่า "ทำบุญที่ระลึก อายุ ๖๑ ปี พระครูพิบูลย์คณารักษ์" ด้านหลัง พื้นเหรียญเรียบ 

พระเครื่องหลวงพ่อดิ่ง เหรียญและพระปิดตา วัดบางวัว จ.ฉะเชิงเทรา นอกเหนือจากลิงแกะ เหรียญพระเครื่อง หลวงพ่อดิ่งยังได้สร้างเครื่องรางของขลังประเภท ตะกรุด ผ้าประเจียด ลูกอมเนื้อผงและพระปิดตา กล่าวถึง พระปิดตาหลวงพ่อดิ่ง มีทั้งที่เป็นเนื้อผง และเนื้อเมฆพัด

พระปิดตาของหลวงพ่อดิ่ง มีด้วยกัน 3 แบบ คือ
1. พระปิดตาหลวงพ่อดิ่ง พิมพ์ลอยองค์หลังยันต์สวัสติกะ หรือยันต์นะแผ่นดิน เป็นพระปิดตาแบบมหาอุด องค์พระมี 4 พระกร โดยพระกรคู่แรกนั้นยกขึ้นปิดพระพักตร์ ส่วนอีกคู่หนึ่งนั้นล้วงลงปิดทวารเบาและทวารหนัก ในส่วนของด้านหลังเป็นยันต์นะแผ่นดิน หรือสวัสติกะ มีรูปร่างเป็นขีดคล้ายกากบาท ว่ากันว่าสวัสติกะ มาจากภาษาสันสกฤตว่า "สุอัสดิ" แปลว่า "ที่ดี" สันนิษฐานกันว่า เป็นเครื่องหมายถึง การบูชาไฟ (ดวงอาทิตย์) เป็นพระปิดตาซึ่งสร้างขึ้นด้วยเนื้อเมฆพัด "อุทัย สินธุสาร" กล่าวไว้ในหนังสือ "สารานุกรม" เล่มที่ 4 หน้า 3505 ถึงโลหะเนื้อเมฆพัดนี้ไว้ว่าเป็นแร่ผสมชนิดหนึ่ง ซึ่งคณาจารย์ผู้สร้างประติมากรรมพระเครื่อง ได้คิดค้นตำรับขึ้น ผิดแผกแปลกไปจากตำรับผสมโลหะสัมฤทธิ์ และชิน คือ ใช้เนื้อเงินชัดเข้ากับตัวยาชนิดหนึ่ง เมื่อนำมาหลอมเป็นองค์พระแล้ว เนื้อโลหะนั้นมีสีน้ำเงินเคลือบดำเป็นมันวาว ไม่มีสนิมจับ มีคุณทางอยู่ยงคงกระพัน" กล่าวว่าการหลอมโลหะเนื้อพิเศษอย่างเมฆพัดนั้น นอกจากจะใช้โลหะหลายชนิดแล้ว ยังต้องอาศัยสมุนไพรบางชนิดและที่สำคัญคือ ปรอท

ปรอท เป็นของกายสิทธิ์ ซึ่งคนโบราณกล่าวกันว่า มีอาถรรพ์อยู่ในตัว และนิยมนำมาสร้างเป็นวัตถุมงคล และเครื่องรางของขลัง การจะทำให้ปรอทแข็งตัวนั้นต้องหุงปรอทเพื่อฆ่าปรอทให้แข็งตัว จึงจะนำมาสร้างได้ เรียกว่า "สำเร็จปรอท"

2. พระปิดตาหลวงพ่อดิ่ง พิมพ์กลีบบัวหลังยันต์อุ เป็นพระปิดตาแบบมหาอุด คือ ด้านหน้าทำเป็นรูปพระปิดตาทรงชะลูดเรียว พระหัตถ์คู่ที่หนึ่งยกขึ้นปิดพระพักตร์ พระหัตถ์คู่ที่สองยกขึ้นปิดพระกรรณ และพระหัตถ์คู่ที่สามล้วงลงปิดทวาร ส่วนด้านหลังพื้นเรียบ ปรากฏอักขระขอมตัว "อุ" และด้านบนตัวอุยังทำเป็นเส้นขีดสามเหลี่ยม กล่าวสำหรับตัว "อุ" มีความหมายถึงพระธรรม ดังที่พระอริยกวี วัดจักรวรรดิราชาวาส ได้ประพันธ์ถึงความหมายของ "มะ อะ อุ" ไว้ว่า

มะ - อรหันตะเจ้า
อุ - อุตตมะขัมโม แม่นแล้ว
สามรัตน์เป็นฉัตรแก้ว ก่องหล้าธาตรีฯ

3. พระปิดตาเนื้อผง หลวงพ่อดิ่ง ซึ่งมีอยู่หลายเนื้อด้วยกัน ทั้งเนื้อขาวเหลืองอย่างเนื้อพระสมเด็จ สีออกไปทางเหลืองทอง และเนื้อน้ำตาลดำ ด้านหน้าเป็นรูปองค์พระปิดตา ด้านหลังเป็นยันต์ "มิ" นอกจากพระปิดตาแล้ว หลวงพ่อดิ่งยังสร้าง พระพิมพ์กลีบบัวพิมพ์พระพุทธ หลังยันต์ "ติ" เป็นพระเครื่องขนาดเล็ก ด้านหน้ายกขอบเป็น กรอบ 2 ชั้น ตรงกลางเป็นรูปองค์พระพุทธปฏิมากรปางสมาธิประทับนั่งบนอาสนะฐานบัว 3 กลีบ อันหมายถึง พระรัตนตรัย คือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ รอบองค์พระทำเป็นรัศมีล้อมรอบ มองดูคล้ายเป็นลายกระหนก หรือเศียรพญานาค ส่วนด้านหลัง พื้นเรียบปรากฏอักขระขอมตัว "ติ" อันเป็นอักขระตัวสุดท้ายในบทสรรเสริญพระพุทธคุณที่โบราณาจารย์นิยมนำมาใช้ 2 ตัว คือ "อิ" เป็นตัวต้น และ "ติ" เป็นตัวสุดท้าย รวมเป็น "อิติ"