เมื่อครั้งที่ขอมมีอำนาจปกครองแผ่นดินไทยอยู่นั้น เมืองนี้เป็นเมืองที่อยู่ในอำนาจการปกครองของขอมมาก่อน เป็นไปได้ว่าชาวเมืองในสมัยโบราณอาจจะเรียกแม่น้ำบางปะกงว่า "คลองลึก" หรือ "คลองใหญ่" ตามลักษณะที่มองเห็นและด้วยอิทธิพลเขมรจึงได้เรียกชื่อแม่น้ำเป็นภาษาเขมร ว่า "สตรึงเตรง" หรือ "ฉ"ทรึงเทรา" ครั้นเรียกกันไปนานๆ เสียงก็เพี้ยนกลายเป็น "ฉะเชิงเทรา" เมืองที่อยู่บนฝั่งแม่น้ำก็พลอยได้ชื่อว่า "ฉะเชิงเทรา" ไปด้วย ส่วนความเป็นมาของชื่อ "แปดริ้ว" นั้น หนังสือ "คนเด่นเมืองแปดริ้ว" ที่ระลึกงานฉลองอายุวัฒนมงคลครบ 7 รอบ พระราชมงคลวุฒาจารย์ (สุธีร์ สุนฺทโร ป.ธ.4) มีกล่าวถึงไว้ว่า

"เนื่องจากเมืองนี้เป็นเมืองอู่ ข้าวอู่น้ำ ในลำน้ำอุดมสมบูรณ์ไปด้วยสัตว์น้ำนานาชนิด โดยเฉพาะปลาช่อนซึ่งเป็นปลาน้ำจืดรสดีมีชุกชุมและมีขนาดใหญ่กว่าปลาช่อนใน ท้องถิ่นอื่นๆ จนเมื่อนำมาแล่เนื้อเพื่อตากทำปลาแห้งจะแล่เพียงสี่ริ้วหรือห้าริ้วตามปกติ ไม่ได้ ต้องแล่ออกถึง "แปดริ้ว" เมืองนี้จึงได้ชื่อว่า "แปดริ้ว" ตามขนาดอันใหญ่โตของปลาช่อนซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของเมือง นอกจากนี้ชื่อ "แปดริ้ว" ยังได้รับอิทธิพลมาจากนิทานพื้นบ้าน คนในท้องถิ่นพนมสารคามเล่าถึงเรื่อง "พระรถ-เมรี" ซึ่งเป็นนิทานเรื่องหนึ่งในปัญญาสชาดกว่า ยักษ์ได้ฆ่านางสิบสองแล้วลากศพไปยังท่าน้ำในบริเวณที่เป็นคลอง "ท่าลาด" แล้วชำแหละศพออกเป็นริ้วๆ รวมแปดริ้ว แล้วทิ้งลอยไปตามลำน้ำท่าลาด ริ้วเนื้อ ริ้วหนังของนางสิบสองลอยมาออกยังแม่น้ำบางปะกงไปจนถึงฉะเชิงเทรา เมืองนี้จึงได้ชื่อว่า แปดริ้ว"

พระครูพิบูลย์คณารักษ์ (ดิ่ง คงฺคสุวณฺโณ) วัดอุสภาราม(บางวัว)

ฉะเชิงเทรามีพระเกจิอาจารย์เรืองนามมากรูปด้วยกัน หนึ่งในนั้นที่จะกล่าวถึงคือ พระครูพิบูลย์คณารักษ์ (ดิ่ง คงฺคสุวณฺโณ) แห่งวัดบางวัว หรือที่มีชื่อวัดอย่างเป็นทางการว่า "วัดอุสภาราม" เป็นพระเกจิอาจารย์อีกรูปหนึ่งที่มีชื่อเสียงโด่งดัง วัตถุมงคลของหลวงพ่อดิ่งที่โดดเด่นเป็นพิเศษ คือ ลิงแกะจากรากไม้ เป็นรากของต้นพุดซ้อน ทั้งยังต้องเป็นรากที่ชอนไปทางทิศตะวันออก ระหว่างการขุดรากต้นพุดซ้อนเพื่อนำมาแกะเป็น "ลิง" ยังต้องระมัดระวังมิให้เงาของคนขุดไปทอดตกทับรากต้นพุดซ้อนด้วย ประวัติหลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว

ทั้งยังพระปิดตาหลวงพ่อดิ่ง ทั้งแบบเม็ดบัวหลังยันต์สวัสดิกะ เนื้อเมฆพัด พระปิดตาพิมพ์กลีบบัวหลังยันต์อุ และพระปิดตาเนื้อผง และที่สร้างเป็นเหรียญพระเครื่องก็มีถึง 3 รุ่นด้วยกัน กล่าวคือ ในปี พ.ศ.2463 ได้สร้างเหรียญพระเครื่องหลวงพ่อดิ่ง ขึ้นเป็นครั้งแรก ทว่าสร้างเป็นเหรียญปั๊มพระพุทธจำลองพระประธานในอุโบสถวัดบางวัวขึ้นมาแจกจ่ายเป็นที่ระลึกแก่ผู้ร่วม บริจาคทุนทรัพย์ในการสร้างอุโบสถ ในปี พ.ศ.2481 จึงได้สร้างเหรียญปั๊มรูปเหมือนขึ้นเป็นครั้งแรก และในปี พ.ศ.2492 ครั้งหลวงพ่อดิ่งมีอายุได้ 72 ปี พรรษาที่ 52 แต่เหรียญรุ่นที่ 3 ก็มีบล็อกเสริมด้วย คือ ได้นำบล็อกหน้าเดิมของรุ่น 3 มาปั๊มใหม่อีกครั้ง เปลี่ยนแต่เฉพาะบล็อกด้านหลังเท่านั้น ซึ่งจะพึงสังเกตได้จากรอยขีดยาวใต้อักขระขอม ข่าวสด