หลวงปู่เพ็ง ฐิติโก หรือ พระครูสถิตธรรมสุนทร อดีตเจ้าคณะตำบลหนองเม็ก อดีตเจ้าอาวาสวัดกุดน้ำใส ต.หนองเม็ก อ.นาเชือก จ.มหาสารคาม เป็นพระเกจิเรืองวิทยาคมมีชื่อเสียงโด่งดังในพื้นที่มหาสารคาม

หลวงปู่เพ็ง วัดกุดน้ำใสได้รับสืบทอดปฏิปทาและวิทยาคมจากหลวงปู่ทอง กัลยาณธัมโม วัดบ้านหนองเลา พระเกจิชื่อดังอดีตเจ้าคณะอำเภอนาเชือก จ.มหาสารคาม ซึ่งเป็นพระร่วมสมัยกับหลวงปู่มี กันตสีโล วัดป่าสันติธรรม (ดงส้มป่อย)

อัตโนประวัติ มีนามเดิมว่า เพ็ง ชาลี เกิดในปี พ.ศ.2471 ณ บ้านแฮด ต.ดอนกอก อ.นาโพธิ์ จ.บุรีรัมย์ เป็นบุตรของพ่อเคนและแม่จันทร์ดี ชาลี ครอบครัวประกอบอาชีพทำไร่ทำนา

ช่วงวัยเด็กหลังจบการศึกษาชั้นประถมปีที่ 4 ได้ลาออกมาช่วยงานครอบครัวหาเลี้ยงชีพ

เมื่ออายุครบบวช 20 ปีบริบูรณ์ ได้พิธีอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ วัดบ้านดอนดู่ อ.พุทไธสง จ.บุรีรัมย์ โดยมีหลวงพ่อเติ่ง ธัมมโชโต วัดบ้านดอนดู่ เป็นพระอุปัชฌาย์

ภายหลังอุปสมบทแล้ว ด้วยความต้องการศึกษาพระธรรมวินัย ได้เดินทางมาจำพรรษาที่วัดมะหม้อ อ.พยัคฆภูมิพิสัย จ.มหาสารคาม ซึ่งเป็นสำนักเรียนที่มีชื่อเสียงในยุคนั้น ท่านมุมานะศึกษาเล่าเรียน สามารถสอบได้นักธรรมชั้นตรี-โท-เอก ตามลำดับ

ต่อมา ได้รับการแต่งตั้งเป็นครูสอนปริยัติธรรมประจำสำนักงานศาสนศึกษาวัดมะหม้อและเป็นกรรมการตรวจสอบนักธรรมสนามหลวง

ครั้นเมื่อวัดกุดน้ำใส ต.หนองเม็ก อ.นาเชือก ขาดแคลนพระผู้ใหญ่ บรรดาญาติโยมได้นิมนต์ท่านให้มาอยู่จำพรรษาที่วัดแห่งนี้ ซึ่งหลวงปู่รับนิมนต์จำพรรษาอยู่ที่นี่จวบจนวาระสุดท้าย

หลวงปู่เพ็ง ให้ความสนใจศึกษาด้านวิทยาคม ในยุคนั้นชื่อเสียงของหลวงปู่ทอง วัดบ้านหนองเลา โด่งดังในพื้นที่จังหวัดมหาสารคาม ควบคู่กับหลวงปู่มี กันตสีโล ท่านจึงขอฝากตัวเป็นศิษย์เล่าเรียนกับหลวงปู่ทอง ที่ได้เมตตาถ่ายทอดวิชาให้จนหมด

วัตรปฏิบัติของท่านหลังออกพรรษาทุกปี ท่านจะออกธุดงควัตร ไปตามป่าเขาลำเนาไพรหลายแห่งในภาคอีสาน บางครั้งต้องเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายในระยะประชิด ท่านก็แผ่เมตตาทำให้สัตว์เหล่านั้นไม่กล้ำกรายเข้ามาทำร้ายท่านแต่อย่างใด

ด้วยความที่เป็นพระเคร่งครัดในพระธรรมวินัยจึงได้รับการยกย่องว่าเป็นพระกัมมัฏฐานรูปหนึ่งที่พุทธศาสนิกชนกรบไหว้ได้อย่างสนิทใจ แต่ละวันจะมีญาติโยมจากทั่วสารทิศเดินทางมากราบนมัสการและประพรมน้ำพุทธมนต์ รวมทั้งวัตถุมงคลเหรียญรูปเหมือนที่เข้มขลังจากหลวงปู่เพ็งอย่างล้นหลาม

นอกจากนี้ ท่านยังให้ความสำคัญทางด้านการศึกษา ได้จัดตั้งสำนักเรียนพระปริยัติธรรม เนื่องจากเห็นว่าผู้มาบวชเรียนล้วนมาจากครอบครัวที่ยากจน ท่านส่งเสริมให้พระภิกษุสามเณรในปกครองศึกษาพระธรรมวินัยอย่างแตกฉานพร้อมนำไปปฏิบัติและอบรมสั่งสอนญาติโยมให้ดำเนินชีวิตอย่างเป็นสุข

สำหรับหัวข้อธรรมที่หลวงปู่เพ็ง พร่ำสอนญาติโยมมาโดยตลอด จะเป็นหลักธรรมง่ายๆ คือ การรักษาศีล 5 เพราะท่านทราบดีว่าญาติโยมล้วนเป็นปุถุชนคนธรรมดา ที่ยังไม่สามารถตัดกิเลสได้ทั้งหมด จะให้ถือศีลมากกว่านี้ก็คงทำไม่ได้ขอให้มีศีล 5 ไว้ในใจก็พอแล้ว และอย่าเป็นคนเห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ ต้องรู้จักการทำบุญให้ทาน เพียงแค่นี้ชีวิตก็จะพานพบแต่ความสงบสุขแล้ว

ลำดับด้านปกครองสงฆ์ พ.ศ.2505 เป็นเจ้าอาวาสวัดกุดน้ำใส พ.ศ.2514 เป็นรองเจ้าคณะตำบลหนองเม็ก พ.ศ.2515 เป็นเจ้าคณะตำบลหนองเม็ก พ.ศ.2524 เป็นพระอุปัชฌาย์

ลำดับสมณศักดิ์ พ.ศ.2527 ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูชั้นตรีที่ พระครูสถิตธรรมสุนทร พ.ศ.2536 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูชั้นโท ในราชทินนามเดิม

ช่วงบั้นปลายชีวิต หลวงปู่เริ่มมีอาการอาพาธบ่อยครั้ง สุดท้าย หลวงปู่เพ็งได้มรณภาพลงอย่างสงบด้วยโรคชรา เมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2541 สิริอายุ 70 พรรษา 50

คุณงามความดีของท่านกลายเป็นสิ่งเตือนใจให้ทุกคนรำลึกถึงคุณความดีของหลวงปู่เพ็ง ไปตราบนานเท่านาน ข่าวพระเครื่อง

ที่มา...หนังสือพิมพ์ข่าวสด