พระเครื่อง อมูเลทตั้มศรีวิชัย ตลาดพระเครื่องรางของขลัง สวนไผ่สกลนคร หน่อไม้น้ำ หญ้าหวานอิสราเอล วันตรุษจีน2567
 |
| >...ตั้มศรีวิชัย TumAmulet ...< Thailand Amulet Charms |
|
 คำแนะนำจากตำรวจเมื่อถูกโกง |
| เงื่อนไขการรับประกัน การันตีพระเครื่อง |
|
| สารบัญพระเครื่องเมืองนคร |
|
| ทำเนียบพระกรุเมืองนคร |
| ทำเนียบพระเครื่องเมืองนคร |
| ชมรมพระเครื่อง |
|
| บูชาพระเครื่อง เครื่องรางของขลัง Amulets Charms Talismans |
|
| ตลาดพระ amulet for you |
| เช่า-บูชา เครื่องรางของขลัง |
| พระหลวงปู่ทวด วัดต่างๆ |
|
| จตุคาม-รามเทพ หลักเมืองนคร Jatukamramtep (Jatukarm) |
|
| หลักเมืองนครศรีธรรมราช |
| จตุคาม ของดีนำมาโชว์ |
| บทความ น่ารู้องค์พ่อจตุคาม |
| Jatukam Amulets |
| บทความจตุคามรามเทพ |
|
| ลิงค์น่าสนใจ |
|
| หนังสือพิมพ์ |
| ลิ้งค์เพื่อนบ้าน |
| เทศกาล วันสำคัญ |
| ดวง ดูดวง หน้าหลัก |
| บทความดีๆ |
| นิทานสอนใจ |
| วัฒนธรรมไทย ประเพณีไทย |
| บทสวดมนต์ สำหรับชาวพุทธ |
|
| พระเครื่อง นานาสาระ |
|
| พระพุทธรูปสำคัญของไทย |
| คาถา-อาคม พระคาถาอาคม |
| พระพุทธรูปปางต่างๆ |
| พุทธศาสนสุภาษิต |
| ข่าวพระเครื่อง |
| บทความพระเครื่อง |
| Thai Buddha Amulets |
| ข่าวพระพุทธศาสนา |
| ข่าวเครื่องรางของขลัง |
| สาระพระเครื่องไทย |
| ประวัติพระวิปัสสนาจารย์ |
| สวนไผ่ พันธุ์หญ้า ธนภัทรสกลนคร สินค้าเกษตรออนไลน์ ไผ่สายพันธุ์ต่างๆ ไผ่ข้าวหลามกาบแดง ไผ่ซางหม่น หน่อไม้น้ำ หญ้าหวานอิสราเอล หญ้านรกจักรพรรดิ์ หญ้าเนเปียร์ปากช่อง1 หญ้าเนเปียร์แคระ หญ้าเนเปียร์ท้ายเขื่อนซุปเปอร์ลีฟ สะสมพระเครื่อง แต่ใจรักเกษตรผสมผสาน
|
ประเพณีทอดกฐิน งานบุญทอดกฐิน 
คือ การทอดกฐิน ประเพณีทอดกฐิน งานบุญทอดกฐิน คำว่า กฐิน มีความหมายว่า ไม้สะดึง คือ กรอบไม้ชนิดหนึ่งสำหรับขึงผ้าให้ตึง สะดวกแก่การเย็บ ในสมัยโบราณเย็บผ้าต้องเอาไม้สะดึงมาขึงผ้าให้ตึงเสียก่อน แล้วจึงเย็บเพราะช่างยังไม่มีความชำนาญ ดังปัจจุบันนี้ ผ้ากฐิน โดยความหมาย คือ ผ้าสำเร็จรูปโดยอาศัยไม้สะดึง นิยมเรียกกันจนปัจจุบันนี้ การทอดกฐิน คือ การนำผ้ากฐินไปวางไว้ต่อหน้าพระสงฆ์ไม่ต่ำกว่า 5 รูป แล้วให้พระสงฆ์รูปใดรูปหนึ่งที่ได้รับมอบหมายจากคณะสงฆ์ทั้งนั้น เป็นเอกฉันท์ ให้เป็นผู้รับกฐินนั้น พิธีทอดกฐิน เป็นงานบุญที่มีปีละครั้ง จึงจัดเป็นกาลทาน แปลว่า "ถวายตามกาลสมัย" การทอดกฐินเป็นกาลทาน ตามพระวินัยกำหนดกาลไว้ คือ ตั้งแต่แรม 1 ค่ำ เดือน 11 ถึงวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12 ถ้าภายหลังจากนี้ ไม่ถือว่าเป็นการทอดกฐิน ประเพณีทอดกฐิน มีเรื่องเล่าในสมัยพุทธกาล ว่า พระภิกษุชาวปาไถยรัฐ (ปาวา) ผู้ทรงธุดงค์ จำนวน 30 รูป เดินทางไกลไปไม่ทันเข้าพรรษา เหลือทางอีกหกโยชน์จะถึงนครสาวัตถี จึงตกลงพักจำพรรษาที่เมืองสาเกตตลอดไตรมาส เมื่อออกพรรษาจึงเดินทางไปเฝ้าพระบรมศาสดา ณ เชตวันมหาวิหาร นครสาวัตถี ภิกษุเหล่านั้นมีจีวรเก่า เปื้อนโคลน และเปียกชุ่มด้วยน้ำฝน ได้รับความลำบากตรากตรำมาก พระพุทธเจ้าจึงทรงถือเป็นมูลเหตุ ทรงมีพุทธานุญาตให้ภิกษุที่จำพรรษาครบ 3 เดือน กรานกฐินได้ และให้ได้รับอานิสงส์ 5 ประการคือ 1) เที่ยวไปไหนไม่ต้องบอกลา 2) ไม่ต้องถือไตรจีวรไปครบ 3) ฉันคณะโภชน์ได้ 4) ทรงอติเรกจีวรได้ตามปรารถนา 5) จีวรอันเกิดขึ้นนั้นจะได้แก่พวกเธอ และได้ขยายเขตอานิสงส์ห้าอีกสี่เดือน นับแต่กรานกฐินแล้วจนถึงวันกฐินเดาะเรียกว่า มาติกาแปด คือ การกำหนดวันสิ้นสุดที่จะได้จีวร คือ กำหนดด้วยหลีกไป กำหนดด้วยทำจีวรเสร็จ กำหนดด้วยตกลงใจ กำหนดด้วยผ้าเสียหาย กำหนดด้วยได้ยินข่าว กำหนดด้วยสิ้นหวัง กำหนดด้วยล่วงเขต กำหนดด้วยเดาะพร้อมกัน ดังนั้น เมื่อครบวันกำหนดกฐินเดาะแล้ว ภิกษุก็หมดสิทธิ์ต้องรักษาวินัยต่อไป พระสงฆ์จึงรับผ้ากฐินหลังออกพรรษาไปแล้ว หนึ่งเดือนได้ จึงได้ถือเป็นประเพณีปฏิบัติสืบต่อกันมาจนทุกวันนี้ การทอดกฐินในเมืองไทย แบ่งออกตามประเภทของวัดที่จะไปทอด คือ พระอารามหลวง ผ้าพระกฐินที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จพระราชดำเนินไปถวายด้วยพระองค์เอง หรือโปรดเกล้าฯ ให้พระบรมวงศานุวงศ์ผู้ใหญ่ไปพระราชทาน เครื่องกฐินทานนี้ จัดด้วยพระราชทรัพย์ของพระองค์เอง เรียกว่า กฐินหลวง ถ้าเสด็จไปพระราชทานยังวัดราษฎร์ด้วย นิยมเรียกว่า กฐินต้น ผ้ากฐินทานนอกจากที่ได้รับกฐินของหลวงโดยตรงแล้ว พระอารามหลวงอื่นๆ จะได้รับ กฐินพระราชทาน ซึ่งโปรดเกล้าฯ พระราชทานผ้ากฐินทาน และเครื่องกฐินแก่พระบรมวงศานุวงศ์ ข้าราชบริพาร ส่วนราชการ หรือเอกชนให้ไปทอด โดยรัฐบาลโดยกรมศาสนาจัดผ้าพระกฐินและเครื่องกฐินถวายไป ผู้ได้รับพระราชทานอาจจะถวายจตุปัจจัย หรือเงินทำบุญที่วัดนั้นโดยเสด็จในกฐินพระราชทานได้ ส่วนวัดราษฎร์ทั่วไป คณะบุคคลจะไปทอดโดยการจองล่วงหน้าไว้ก่อนตั้งแต่ในพรรษา ก่อนจะเข้าเทศกาลกฐินถ้าวัดใดไม่มีผู้จอง เมื่อใกล้เทศกาลกฐิน ประชาชนทายกทายิกาของวัดนั้น จะรวบรวมกันจัดการทอดกฐิน ณ วัดนั้นในเทศกาลกฐิน การทอดกฐินในปัจจุบัน ถือว่าเป็นทานพิเศษ กำหนดเวลาปีหนึ่งทอดถวายได้เพียงครั้งเดียว กำหนดชนิดของกฐินมี 2 ลักษณะ คือ 1. "จุลกฐิน" การทำจีวร พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติสิกขาบท ทุกฝ่ายต้องช่วยกันทำให้เสร็จภายในกำหนด 1 วัน ทำฝ้าย ปั่น กรอ ตัด เย็บ ย้อม ทำให้เป็นขันธ์ได้ขนาดตามพระวินัย แล้วทอดถวายให้เสร็จในวันนั้น 2. "มหากฐิน" คือ อาศัยปัจจัยไทยทานบริวารเครื่องกฐินจำนวนมาก สำหรับเป็นทุนบำรุงวัด ปัจจุบันนิยมเรียกกันว่า กฐินสามัคคี สำหรับการจองกฐิน หมายถึงการแสดงความจำนงเป็นลายลักษณ์อักษร หรือด้วยวาจาต่อทางวัดว่าจะนำกฐินมาถวาย ตามแต่จะตกลงกัน แต่จะต้องภายในเขตเวลา 1 เดือน ตามที่กำหนดในพระวินัย (ตั้งแต่วันแรม 1 ค่ำ เดือน 11 ถึงวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12) วัดราษฎร์ทั่วไป นิยมทำเป็นหนังสือจองกฐินไปติดต่อประกาศไว้ยังวัดที่จะทอดถวาย เป็นการเผดียงสงฆ์ให้ทราบวันเวลาที่จะไปทอด หรือจะไปนมัสการเจ้าอาวาสให้ทราบไว้ก็ได้ ส่วนการขอพระราชทานผ้าพระกฐินไปทอด ณ พระอารามหลวงให้แจ้งกรมการศาสนา เพื่อขึ้นบัญชีไว้กราบบังคมทูลและแจ้งให้วัดทราบ ในทางปฏิบัติผู้ขอพระราชทานจะไปติดต่อกับทางวัดในรายละเอียดต่างๆ จนก่อนถึงวันกำหนดวันทอด จึงมารับผ้าพระกฐินและเครื่องกฐินพระราชทานจากกรมการศาสนา พิธีกรานกฐินเป็นพิธีฝ่ายภิกษุสงฆ์โดยเฉพาะ คือ ภิกษุผู้ได้รับมอบผ้ากฐิน นำผ้ากฐินไปทำเป็นไตรจีวรผืนใดผืนหนึ่ง เย็บ ย้อม แห้ง เรียบร้อยดีแล้ว เคาะระฆัง ประชุมกันในโรงพระอุโบสถ ภิกษุผู้รับผ้ากฐิน ถอนผ้าเก่าอธิษฐานผ้าใหม่ที่ตนได้รับนั้นเข้าชุดเป็นไตรจีวร เสร็จแล้ว ภิกษุรูปหนึ่ง ขึ้นสู่ธรรมาสน์แสดงพระธรรมเทศนา กล่าวคือเรื่องประวัติกฐินและอานิสงส์ครั้งแล้วภิกษุผู้รับผ้ากฐิน นั่งคุกเข่าตั้งนะโม 3 จบ แล้วเปล่งวาจาในท่ามกลางชุมนุมนั้น ตามลักษณะผ้าที่กรานดังนี้ ถ้าเป็นผ้าสังฆาฏิ เปล่งวาจากรานกฐินว่า "อิมายะ สังฆาฏิยา กะฐินัง อัตถะรามิ" แปลว่า ข้าพเจ้ากรานกฐินด้วยผ้าสังฆาฏินี้ 3 จบ ถ้าเป็นผ้าอุตตราสงค์เปล่งวาจากรานกฐินว่า "อิมินา อุตตะราสังเคนะ กะฐินัง อัตถะรามิ" แปลว่า ข้าพเจ้ากรานกฐิน ด้วยผ้าอุตตราสงค์นี้ 3 จบ ถ้าเป็นผ้าอันตรวาสก (สบง) เปล่งวาจากรานกฐินว่า "อิมินา อันตะระวาสะเกนะ กะฐินัง อัตถะรามิ" แปลว่าข้าพเจ้ากรานกฐิน ด้วยผ้าอันตรวาสกนี้ 3 จบ ลำดับนั้น พระสงฆ์นั่งคุกเข่าพร้อมกันแล้วกราบพระ 3 หน ตั้งนะโมพร้อมกัน 3 จบ แล้วท่านผู้ได้รับผ้ากฐินหันหน้ามายังกลุ่มภิกษุสงฆ์ กล่าวคำอนุโมทนาประกาศดังนี้ "อัตถะตัง อาวุโส สังฆัสสะ กะฐินัง ธัมมิโก กะฐินัตถาโร อะนุโมทามิ" 3 จบ (แปลว่า อาวุโส! กฐินสงฆ์กรานแล้ว การกรานกฐินเป็นธรรม ข้าพเจ้าขออนุโมทนา) คำว่า อาวุโส นั้น ถ้ามีภิกษุอื่นซึ่งมีพรรษามากกว่าภิกษุผู้ครองกฐินแม้เพียงรูปเดียวก็ตาม ให้เปลี่ยนเป็น ภันเต ต่อจากนั้น พระสงฆ์ทั้งปวงรับว่า สาธุ พร้อมกันแล้วให้ภิกษุทั้งปวง อนุโมทนาเรียงองค์กันไปทีละรูปๆ ว่า "อัตถะตัง ภันเต สังฆัสสะ กฐินะธัมมิโก กะฐินัตถาโร อะนุโมทามิ" 3 จบ พระสงฆ์ทั้งปวงรับว่า สาธุ ทำดังนี้ จนหมดภิกษุผู้ประชุมอนุโมทนา ในการว่า คำอนุโมทนา นี้ พึงนั่งคุกเข่าประนมมือเสร็จแล้วจึงนั่งพับเพียงลง เมื่อเสร็จแล้ว ให้นั่งพร้อมกันคุกเข่าประนมมือ หันหน้าตรงต่อพระพุทธปฏิมา ว่าพร้อมกันอีก 3 จบ แต่ให้เปลี่ยนคำว่า อะนุโมทามิ เป็น อนุะโมทามะ เป็นอันเสร็จไปชั้นหนึ่ง กราบพระ 3 หน นั่งพับเพียบ สวดปาฐะและคาถาเนื่องด้วยกรานกฐิน เป็นอันเสร็จพิธีการกรานกฐิน การทอดกฐิน จึงนับว่าเป็นมงคลสำหรับชีวิต และเป็นการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา ให้มีความมั่นคงยั่งยืนนานสืบไป ที่มาหนังสือพิมพ์ข่าวสด |
ข่าวพระเครื่อง ข่าววงการพระเครื่อง มีข่าวมาบอก
Copyright © 2010 All Rights Reserved.
